The attackers stormed the Paris office of "Charlie Hebdo" calling the journalists who were holding an editorial meeting by name and shouting that their prophet had been avenged, AFP reports citing a police source.
It has now been confirmed by Charlie Hebdo’s lawyer that four of the magazine’s cartoonists were killed in the attack: Cabu, Wolinski, Charb and Tignous.

Twelve people in total including two policemen are confirmed to have been killed in the shooting.

Georges David Wolinski (28 June 1934 – 7 January 2015) was a French cartoonist and comics writer.

Wolinski was killed on 7 January 2015 in a terrorist attack on " Charlie Hebdo " along with other staff.
Charlie Hebdo is a French satirical weekly newspaper, featuring cartoons, reports, polemics, and jokes.

Wolinski was born in Tunis, French Tunisia to Jewish parents, Lola Bembaron and Siegfried Wolinski. His father was from Poland and his mother from Tunisia. After discontinuing his architecture studies in Paris, Georges Wolinski began cartooning in 1960, contributing political and erotic cartoons and comic strips to the satirical monthly " Hara-Kiri ".

During the student revolts of May 1968, Wolinski co-founded the satirical magazine " L'Enragé with Siné ". In the early 1970s, Wolinski collaborated with the comics artist Georges Pichard to create Paulette which appeared in Charlie Mensuel and provoked reactions in France during its publication. Wolinski's work has appeared in the daily newspaper Libération, the weekly Paris-Match, L'Écho des savanes and Charlie Hebdo.

Charb was the most recent editor, holding the post from 2009 until his death in the attack on the magazine's offices in 2015.

Τέσσερις ιδιοφυίες από τον χώρο των κόμικς , σατιρικοί , πολιτικοί σκιτσογράφοι , έφυγαν απο τη ζωή χτυπημένοι απο σφαίρες στα γραφεία της " Charlie Hebdo ". O Ζορζ Βολινσκί (υπέγραφε ως Wolinski), ο Στεφάν Σαρμπονιέ (υπέγραφε ως Charb), ο Ζαν Καμπύ (υπέγραφε ως Cabu) και ο Μπερνάρ Βερλάκ (υπέγραφε ως Tignous).

Δεν έχω σχόλια να κάνω , δεν έχω τίποτα να πω .
Που θα μας οδηγήσει αυτή η τρέλα ?

WOLINSKI

Irish/English duo VNV Nation , originally from Dublin and Essex and now based in Hamburg, Germany , have persistently leaped from strength to strength, over the years, emerging as a powerhouse in the alternative electronic rock and industrial scenes. Their unique sound blends thematic lyrics and emotive vocals with influences from electronic music, indie, rock, dance music, classical and much more.

The music can range from hard-hitting beats to indie-electronic anthems to haunting ballads to symphonic orchestrations. VNV Nation have also earned incredible acclaim for their energetic live shows and gained a fanatical worldwide following.

One of the most frequently asked questions is what the letters VNV stand for. They stand for "Victory not Vengeance". The meaning behind this stylised motto is that one should strive to achieve, not sit in bitter regret .VNV Nation are Ronan Harris (electronics, lyrics, vocals) and Mark Jackson (live drums).

For concerts, Ronan and Mark are joined by two live keyboarders, who vary, depending on the location of the show and availability.


Their 2002 album, Futureperfect, while retaining many industrial elements represented a departure in many ways, largely away from EBM and towards synthpop, even incorporating some elements of trance. Some neoclassical instrumental pieces were included in the album. This shift caused their mainstream popularity to increase still further, but alienated some of their fans who preferred their earlier harsher and darker sound, leading to a somewhat weakened reputation in the "underground" music community.

Nonetheless, they embarked on several highly successful world tours in 2002 and 2003. Notably, the album was produced using mainly software synthesizers instead of hardware synthesizers. It was the first VNV Nation album made entirely with software synthesizers.

VNV Nation Homepage




Tracks

01. Foreword
02. Epicentre
03. Electronaut
04. Liebestod
05. Holding on
06. Carbon
07. Genesis
08. Structure
09. Fearless
10. 4 AM
11. Beloved
12. Airships

Origin  :   London, England
Genre  :   Synthpop, Futurepop, EBM, Industrial, Trance, Dark
Label : Dependent, Mindbase
Made in : Germany
CD Rip
Year : 2002


MP3 Size : 147 MB
FLAC  Size : 432 MB

Road of the Gypsies is an indispensable first stop on any excursion into the world of Gypsy music. The two CDs contain 32 tracks from many of the greatest names in Gypsy music and cover the whole spectrum, from the Middle East through Romania, Hungary, and France and down to Spain. Eloquent liner notes detail the history, migration and cultural impact of this "invisible nation" and its music.

The impeccable music selections echo this theme, kicking off with the late Cameron, flamenco's greatest voice, singing the poetry of Federico Garcia Lorca, but accompanied by sitar.




Elsewhere Taraf de Haidouks (Romania), Charcoal Gypsies (Egypt), and Bratsch (France) illustrate the enormous variety in the genre, with its many subdivisions such as the rom, manouche, and flamenco styles, all very distinct.

Echoes of Django Reinhardt, himself a Gypsy, can also be heard in the French jazz guitar styles of Titi Winterstein. Gypsy music inspired Cervantes, Bartok, and even Beethoven and serves as an invisible thread in the quilt of European and Middle Eastern musical traditions. This is an astonishing glimpse of a culture carried in the musical brilliance of a forgotten people. ( Derek Rath )

Tracklist

CD 1


1. Camaron– Nana Del Caballo Grande 4:58
        Spain
José Monje Cruz (5 December 1950 – 2 July 1992), better known by his stage name Camarón de la Isla, was a Spanishflamenco singer. Considered one of the all time greatest flamenco singers, he was noted for his collaborations with Paco de Lucia and Tomatito, and the three of them were of major importance to the revival of flamenco in the second half of the 20th century.
 

2. Goran Bregovic– Ederlezi 3:48
        Bosnia and Herzegovina
Goran Bregović (Serbian Cyrillic: Горан Бреговић, pronounced , born 22 March 1950) is a Bosnian musician and one of the most internationally known modern musicians and composers of the Balkans. He left Bosnia and Herzegovina before the Bosnian War. Recently, he announced his official return to Sarajevo and set up Roma education foundation.
Bregović has composed for such varied artists as Iggy Pop and Cesária Évora. He rose to fame playing guitar with his rock band Bijelo Dugme. Among his better known scores are three of Emir Kusturica's films (Time of the Gypsies, Arizona Dream, and Underground).

3. Ando Drom – Lindraji Szi 3:55
        Hungary
Ando Drom are a Roma music ensemble from Hungary, founded in 1984. "Ando drom" means "on the road" in the Romany language.


4. Esma Redzepova & Ensemble Theodosievski – Szelem Szelem 5:50
     Yugoslavia
Esma Redžepova-Teodosievska (born 8 August 1943) is a Fyrom-Romani vocalist, songwriter, and humanitarian. Because of her prolific repertoire, which includes hundreds of songs, and because of her contribution to Roma culture and its promotion, she is nicknamed Queen of the Gypsies.

5. Taraf de Haidouks – Sus La Paru Dintre Vii 3:56
        Romania
 Taraf de HaïdouksTaraful haiducilor, "Taraf of Haiduks") are a Romani-Romaniantaraf (a troupe of lăutari, traditional musicians) from the town of Clejani, and one of the most prominent such groups in post-Communist Era Romania. In the Western world they have become known by way of French-speaking areas, where they are known as "Taraf de Haïdouks".



6. Romica Puceanu & Orchestra Florea Cioaca – Erau Zarzarii-Nfloriti 5:33
        Israel
No informations for them.
 
7. Mustafa Kandirali – Kandira Karsilamasi 5:44
        Turkey

 Mustafa Kandirali is probably the most famous living Turkish clarinetist and, arguably, the finest. Like most traditional clarinet players he comes from a Gypsy background and possesses a phenomenal degree of virtuosity. Since childhood he has been a professional musician and commands a huge repertoire encompassing many genres - not only Gypsy traditions but also classical, pop, folk dance and traditional song. To all these he brings an instantly recognisable manner of playing that entails fearless improvisation, subversive high spirits and some characteristic technical tricks - in particular a kind of slide - that he applies to all genres.“

8. Rromano Dives– Besena Rovena     4:03
        Albania

Formed Tirana, Rrethi i Tiranës, Albania
Members Astrit Qerimi (vocals), Marjeta Jashari (vocals), Halil Xhaferaj (violin), Nafael Tsaka (accordion), Ilir Xhambazi (clarinet), Jenuz Duka (percussion), Arban Furtuna (guitar), Shpëtim Rama (bouzouki, bass)

9. Kocani Orkestar– Romski Cocek     4:12
        FYROM

 Kočani orkestar also credited under the names: Kocani orkestar, Kocani Orchestra, Kochani orkestar and Kochani Orchestra is a Fyrom Romanibrass band from Kočani, led till 2000 by Naat Veliov. Kočani orkestar are among the funkiest exponents of the Balkan brass band style which is found across ex-Yugoslavia and is a direct descendent of the music once played by Turkish army bands. They come from the city of Kočani, in Fyrom. Their music is based on Gypsy tunes from various parts of the Balkans and on Turkish rhythms, with a sprinkle of Latin flavour.

10. Taraf Mociu – Horea Oilor     3:34
        Romania

I have no informations about them .








11. Abdullah & Gholam Sakhi – Lovesong From Herat     4:05
        Afghanistan

There are no notes about this artist.





 

12. Bratsch – Le Rindovani     4:49
        France

 Bratsch are a French-based music ensemble using influences from Roma  music, klezmer, jazz and many diverse folk traditions. The group was formed in 1975 by guitarist Dan Gharibian and violinist Bruno Girard, and has released more than ten albums to date. The group is renowned for the diversity of its musical influences and for the virtuosity of its members and guest artists.

13. Angelo Debarre, Serge Camps, Frank Anastasio– Folklore Roumain 5:47
Romania  
        Members : Angelo Debarre (guitar), Serge Camps (guitar), Frank Anastasio (double  bass)

     
Angelo Debarre(born on August 19, 1962) is a French [Romani people|Romani]] "gypsy jazz" guitarist.
Debarre was born in Saint-Denis, and began playing at age 8. In 1984 he started his first group, the Angelo Debarre Quintet. In 1985 they were hired by Serge Camps to play at his Parisian café La Roue Fleurie, where Angelo was discovered by the record producer/guitar player Jon Larsen.
Debarre has performed in several significant Romani and jazz festivals, including Birdland's annual Django Reinhardt Festival^. He also recorded Mémoires: Memories of Django with Tchavolo Schmitt.

14. Titi Winterstein Quintett– Milko     4:01
        German gypsy jazz group.
 

Born in 1956, Titi Winterstein didn't waste too much time before he picked up his 1st violin, and by the age of fifteen was a fully swinging member of Hansche Weiss's Gypsy swing quintett

15. Jelem – Nevechernyaya     3:52
        Kosovo Roma
No info , no photos

16. Loyko– Gulya     5:48
        Russian gypsy trio

 "LOYKO" for a long time truely belongs to the world's violin elite. Living outside of Russia during 10 years, the "LOYKO" musicians performed and were recorded with such outstanding musicians such as Ronni Wood, "Rolling Stones". The greatest musicians of the century- Eugudi Menuhin and Gedon Kremer had invited "LOKO" multiple times to their concert programs and festivals such as "The World's Best Violinists", where "LOYKO" played with such geniuses as Stephan Grappelli, Ravi Shankar, Dr.Sumbramaniam, Ezma Radzhapova. The famous Austrian director Andre Heller had also invited "LOYKO" to the grandiose show MEGNETEN (Austria, Germany, Switzerland) which the "LOYKO" virtuoses had opened 200 times! By the opinion of the European Musical critics, "LOYKO", were titled the best group in World Music. In the year 2006 Sergey Erdenko was chosen as one of five best Gypsian musicians (Roma Opre), which had given a few combined concerts in Eastern Europe. "LOYKO" had let out more then 10 solo albums and DVDs in England, Russia, Germany, Belgium and Holland.

CD 2
  
1. Yiorgos Mangas – Gia Tous Anthropous Pou     5:28
        Greece

Born at Theva 23- august - 1952 , coming from a musician family . His father was a famous clarinetist player . He started to play music all by his own at the age of five , playing flute and then clarinet . At the age of 18 he started to play with the most famous Greek traditional musicians all over the country . Then he became a famous virtuosisy of the clarinet , in many concerts all around the world (France , Belgium ,Germany , Spain )
He is the " Phenomenon " of Balkan Jazz . There are no informations about him in English in the Net . Why ? There are only some things about him in the Greek . Nothing else .
Contemporary Greek gypsy clarinetist, known for his unique interpretation of Balkan folk music. A real genius .

2. Goran Bregovic– Mesecina     4:02
        Bosnia and Herzegovina

3. Blehorkestar Bakija Bakic – Pobjednicki Cocek     3:52
        ?

4. Gabi Lunca & Ensemble Ion Onoriu– Vai, Ce Rau Ma Sint Acuma     6:54
        Romania

The singer Gabi Lunca was in Asphalt Tango's excellent series mining the Electrecord vaults cherry picks her recordings from the 60s and 70s. Four selections here have already appeared on the pioneering compilation Gypsy Queens (Network, 1999), but if you're new to her charms, this will be quite a revelation.
Lunca's rich, melismatic wail is less feral and idiosyncratic than that of her contemporary Romica Puceanu (the star of Vol. 2 of this series), but has its own silky beauty that sinks in nicely after a couple of plays. She's masterfully backed on accordion by husband Ion Onoriu, who echoes and answers her phrases, almost constantly trailing her like an attentive – perhaps even a little possessive – lover. Not all the other instrumentalists could be identified, such as the wonderful fiddler who introduces Da, Mama, Cu Biciu-n Mine! with a short but spectacular solo, or the double bass player booming away resonantly throughout.

5. Kalyi Jag – Csilavtu     3:25
        Hungarian Romani folk music group

Kalyi Jag  is a Hungarian Romani folk music group.
The group was founded in Budapest by Vlach Roma members who originated from the Szatmár county. It had roots in the Táncház movement. They were named Young Masters of Folk Art in 1979.The first album was released in 1987 and became a success.
The music is based on traditional Romani music, primarily Vlach Roma music, with some modernization in the interpretations and the group has included instruments as the guitar and the mandolin.
Their music style inspired other Romani groups in Hungary. The group is popular in the Roma population in Hungary and neighbouring countries and has held concerts in many European countries.


6. Valerie Buchacova & Ensemble Horvathovci– Soven Tschawe Soven     4:41

No informations for this .
     
7. Pedro Bacan–     Por El Camino D'Egipto     5:30
        Spain


8. Lida Goulesco & Schnuckenack Reinhardt Quintett – Moskovskija Okna  3:18
        Russia
 Schnuckenack reinhardt quintett - sweet georgia brown 1973 written by ben bernie & maceo pinkard (music) and kenneth casey (lyrics) in 1926.
 Violin -- schnuckenack reinhardt. bass -- hajok merstein. guitar -- bobby falta, daweli reinhardt. guitar [rhythm] -- spatzo weiß. produc...




9. Loyko– Road Of The Gypsies     3:19
        Russia-Siberia
10. Rromano Dives – Gelem, Gelem     7:16
        Albania
11. Vanessa & Sorba with Titi Winterstein Quintett – Swiodeschka     2:52
        Gypsy music group from Poland.
 Credits

12. Matelo Ferret– Mademoiselle De Bucarest     2:03
        France
Jean Matelot Ferret was born in 1918 in Rouen, France. The youngest of three brothers, he did not wait for adulthood to go to Paris, instead he ran away from home to follow his older brothers. He was at the time 13 years old and already skilled at the banjo and violin.
Soon he was playing every where in Paris, from the cabarets russes to the jazz clubs of Montparnasse – and of course the bals-musette. Matelot was a professional guitarist and was capable of playing in any environment.

13. Istanbul Oriental Ensemble– Roman Oyun Havasi     6:27
        Turkey
Formed in Turkey in 1991 by multi-instrumentalist Burhan Öçal, the Istanbul Oriental Ensemble has kept to its original goal of recreating the feel and styles of specifically Turkish and Thracian gypsy music. The Ensemble, with two percussionists, relies on the traditional lineup of clarinet, kanun (zither), oud, and violin for its melodies. Growing up in the village of Kirkareli, some 100 kilometers outside Istanbul, Öçal was exposed to gypsy music from an early age, and became a true convert to the sound when a gypsy group played at his circumcision ceremony when he was six years old. As an adult he established himself as a musician adept on the darbuka drum, oud, saz, and tanbur, playing with artists as varied as the Kronos Quartet and Joe Zawinul, and playing everything from classical music to jazz to drum'n'bass.

14. Musicians Of The Nile– Bitnadini Tani Lih  5:59
        Egypt
Musicians Of The Nile, The (English) or Les Musiciens Du Nil (French) is the name under which the famous Upper-Egyptian folk musician Metqāl Quenāwī Metqāl and his troupe was marketed in the west.
Metqāl plays southern Egyptian folk music locally known as Ṣaʿīdī (Upper-Egyptian) with the Rababa as its main instrument. For marketing purposes this music was in the West sometimes classified as gypsy music.

15. Suwa Devi Kalbelya – Kaman Song  4:08
        Rajasthan
Suwa Devi is radiant with beauty swirling in her black dress, embroidered with a thousand colours, as she does the cobra dance, the dance of the last jogi nat (nomads.) She is the first kalbelya dancer to have come to Europe.

16. Bratsch – Nane Tsora     4:18

CD 1  MP3 @ 320  - Size : 189 MB
CD 2  MP3 @ 320  - Size : 188 MB

South Of No North– South Of No North
Label: Wipe Out! Records – WOR 014
Format: Vinyl, LP, Album
Country: Greece
Released: 1989
Genre: Rock
Style: Goth Rock, Indie Rock, Darkwave [discogs]


Tracklist
A1 Sha La La
A2 The House Of Breath
A3 Pro Cabaret
B1 Silver Rain
B2 Angel
B3 Something Good
B4 Death By Stereo

Credits
Bass – George
Drums, Backing Vocals – Fivos
Engineer [Assistant] – Yiannis
Guitar – Mihalis
Keyboards – Basilis, Makis
Producer – Chris M., South Of No North
Recorded By, Mixed By – Christos Manolitsis
Voice – Andreas
Written-By, Arranged By, Lyrics By – South Of No North

Infos about the band in English tribe4mian   fearcondition  
                                             dekaxiliadesmatia
                                 in Greek anexartisi



























Listen here flac: zippyp1  zippyp2   filefactory
                  wav:  filefactory

Από το site Anexartisi
Οι "South Of No North"σχηματίστηκαν στην Αθήνα και οι πρώτες πρόβες ξεκίνησαν το Νοέμβριο του '83, ενώ η πρώτη συναυλία έγινε στο Λύκειο της Γκράβας τον Μάρτιο του '84 μαζί με τους "Metro Decay", "Villa 21", "Yell-Ο-Yell"και "Art Of Parties". Μαζί με τα παραπάνω συγκροτήματα, ήταν ο πυρήνας της τότε ανερχόμενης darkwave σκηνής, ενώ πολλοί τους χαρακτήρισαν σαν τους έλληνες "Bauhaus". Αρχικά αποτελούνταν από τέσσερα μέλη, τους Ανδρέα Γρηγοριάδη φωνή, Μιχάλη Κράλλη (ex "Psychomafia") κιθάρα, Γιώργο Κουλούρη (ex "Psychomafia") μπάσο και Φοίβο Περγαλιώτη (ex "Ex Ηumans") τύμπανα. Το '87 προστέθηκαν άλλα δύο μέλη, Μάκης Μπιθιμίρης και Βασίλης Κράλλης στα πλήκτρα. Ηχογράφησαν ένα demo καθαρά για promotional χρήση το οποίο έφτασε στα χέρια του Μπάμπη Δαλίδη, του τότε ιδιοκτήτη της "Creep Records". Έτσι οι δύο πρώτοι τους δίσκοι, "Lacrimae Christi"και "Fell Frozen", κυκλοφόρησαν από την "Creep". Μετά το κλείσιμο της εν λόγω εταιρείας, κυκλοφόρησαν το ομώνυμο "South Of No North"στην "Wipe Out". Στην συνέχεια έκαναν κάποιες προσπάθειες να γίνουν πιο γνωστοί στο εξωτερικό αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τελευταία τους κυκλοφορία ήταν το "Rajah", πάλι από την "Wipe Out", το οποίο περιείχε κάποια ακυκλοφόρητα κομμάτια τους καθώς και νέες εκτελέσεις παλαιότερων κομματιών. Έκαναν πάρα πολλές live εμφανίσεις μαζί με άλλα συγκροτήματα τις εποχής. Η τελευταία τους εμφάνιση ήταν το '90 στο Ζάππειο μαζί με τους "Last Drive"και "Villa 21".
Από το '92 και μετά υπάρχει ένα νεκρό διάστημα, ενώ το συγκρότημα ποτέ δεν έπαψε να υφίσταται, ως το '03 όπου ξαναεμφανίζονται και συμμετέχουν στο "Elfentanz 2 Festival"τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς. 'Εκαναν ένα μοναδικό reunion show, το οποίο και ηχογραφήθηκε, δεκατρία ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία τους συναυλία. Οι μόνες διαφοροποιήσεις στην αυθεντική εξαμελή σύνθεση ήταν η προσθήκη του Λεωνίδα Χρονόπουλου στην κιθάρα και η αντικατάσταση του παλιού τους τραγουδιστή, του Ανδρέα, με το μικρότερο αδελφό του, τον Δανιήλ. Τον Δεκέμβριο του '04 υπήρξε μια επανακυκλοφορία του πρώτου τους album "Lacrimae Christi", σε cd αυτή την φορά, από την "Dead Scarlet Records". Από την ίδια δισκογραφική κυκλοφόρησαν σε cd και οι άλλοι τρεις δίσκοι τους.
















 


ΔΑΝΙΗΛ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ [ΦΩΝΗ] ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΡΑΛΛΗΣ [ΚΙΘΑΡΑ]
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ [ΚΙΘΑΡΑ] ΜΑΚΗΣ ΜΠΙΘΙΜΙΡΗΣ [ΠΛΗΚΤΡΑ]
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΡΑΛΛΗΣ [ΠΛΗΚΤΡΑ] ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ [ΜΠΑΣΟ]
ΦΟΙΒΟΣ ΠΕΡΓΙΑΛΙΩΤΗΣ [ΤΥΜΠΑΝΑ]

 

Real Name : Malcolm John Rebennack, Jr.
Profile : American vocalist, songwriter, pianist, guitarist, session musician.
Born November 21, 1940, New Orleans, Louisiana, USA.

Mac Rebennack is the real name of Dr. John

The legendary Dr. John is a six-time GRAMMY Award-winning musician and Rock & Roll Hall of Fame inductee. Known throughout the world as the embodiment of New Orleans’ musical legacy, Dr. John is a true icon in American culture. His colorful musical career began in the 1950s when he wrote and played guitar on some of the greatest records to come out of the Crescent City, .

 Review by Thom Owens

Dr. John was always respected as a consummate pianist, but he didn't make a solo, unaccompanied piano record until 1981's Dr. John Plays Mac Rebennack.




The wait was well worth it. His music had always been impressive, but this is the first time that his playing had been put on full display, and it reveals that there's even more depth and intricacies to his style than previously expected. More importantly, the music simply sounds good and gritty, as he turns out a set of New Orleans R&B (comprised of both originals and classics) that is funky, swampy and real.

Label : Demon Records
Made in : England
Recorded by Dean Roumanis using the Mark Levinson Audio Systems at Orpheus Nusic in New York City , August 1981 .
Genre : Jazz , Blues
Style : Louisiana Blues
Year : 1981
Format : Vinyl LP

Side A




01. Porothy
02. Mac's Boogie
03. Memories of Professor Longhair
04. The Nearness of You
05. Delicado









Side B


06. Honey Dripper
07. Big mac
08. New island midnight
09. Saints
10. Pinetop
MP3 @320  Size : 95.6 MB
FLAC  Size : 177 MB

This is not a compilation made by an alternative label of Garage bands .
It's only a file made by URBAN ASPIRINES , zipping the tracks from various LPs and Mp3 Garage compilations showing the way to the Psychedelic Garage sound .
Maybe you know some of these bands , maybe not .
Maybe you really like it , maybe not .
I Don't really care about .

TRAXS
01. The King Bees : Little girl
02. Thee Deuces : You gonna try
03. The Munks : Long time waiting
04. A Passing Funcy : I'm losing tonight
05. The Chessmen : Love didn't die
06. The Great Scots : Balland chain
07. The Guess Who : Baby feeling
08. Michel & the French Candians : Cause I believe
09. The Deverons : She's my lover
10. Jury : Who dat
11. Painted Ship : Little white lies
12. The King Bees : I gotta move
13. The Canadian Squires : Leave me alone
14. The Great Scots : Don't want your love
15. Brian Rednond & the Sound Box : I want you
16. Richie Knight & the Mid-Knights : Work song
17. The Guess Who : Clock on the wall
18. The Secrets : Crying over her
19. The Checkerlads : Skake yourself down
20. Free For All : Show me the way
21. M.G and the Escorts : A someway fool
22. One Way Street : I see the light
23. Vipers : Medication
24. The Luvin' Kind : Missy D.M
25. The Checkerlads : Baby send for me
26. The Vertebrats : Left in the dark


1. The King Bees

The Kingbees, also known as The King Bees, was a short-lived New York-based rhythm and blues Garage musical group of the 1960s.

The Kingbees were Danny Kortchmar (credited as Danny Kootch) (guitar), Joel O'Brien (drums), Dickie Frank (bass) and John McDuffy (vocals and organ). They released three singles on the RCA label.

After the group disbanded, Kortchmar and O'Brien met again in the Flying Machine, fronted by then-unknown James Taylor, and were later to reunite in Jo Mama. In 2003 after O'Brien's death they had a memorial where Kortchmar and Frank played. The Kingbees were formed in 1964 or 1965.

2. Thee Deuces










3. The Munks














4. A Passing Funcy 


A Passing Fancy was a Toronto band from the mid-1960s fronted by the singer-songwriter and guitarist Jay Telfer, today publisher and editor of the antique collector's magazine Wayback Times, and Dr. Brian Price, president of In The Game Hockey Cards.







5. The Chessmen

Formed 1963, Vancouver, BC, Canada

Disbanded 1966

Members Guy Sobell (guitar), Terry Jacks (guitar), Bill Lockie (bass), Al Wiertz (drums), Larry Borisoff (bass), Miles Kingan (drums), Ted Lewis [aka Duris Maxwell] (drums), Ken Moore (drums), Bruce Peterson (accordion)

 




6. The Great Scots
 While determining just who was America's or Britain's greatest rock & roll band will forever be in doubt, the list gets whittled down to one name when figuring out who was the biggest group from Nova Scotia: the Great Scots. From Halifax, the Scots cut three singles of wild punk music, loaded with solid playing and great screaming vocals.

The group began officially in 1963 as the Shadows, changing their name to the Beavers (all wearing Mohawk haircuts) the following year and finally becoming the Great Scots by December 1964. The original lineup consisted of guitarist Bill Schnare, singer Rick McNeil, bassist Dave Isnor, drummer Gerry Archer and guitarist Wayne Forrest. Hailed in the Canadian press as "Canada's answer to the Beatles," the group flew down to California in 1965, looking for bigger horizons to conquer.

7. The Guess Who

Αre a Canadian rock band from Winnipeg, Manitoba. Initially gaining recognition in Canada, the group also found international success from the late 1960s through the mid-1970s with numerous hit singles, including "No Time", "American Woman", "These Eyes" and "Share the Land". Several former members of The Guess Who, notably Burton Cummings and Randy Bachman (of Bachman–Turner Overdrive), have found considerable success outside the band.

8. Michel & the French Candians













9. The Deverons

Burton Cummings was born and raised in the Canadian city of Winnipeg, Manitoba, as were all of the original members of The Guess Who.

His first band was a local Winnipeg R&B group The Deverons, with an ‘E’, (not to be confused with the band The Devrons who had Country/R&B hits in the early 60’s such as “Brand X”, “Battle Him”, “Lost Love”, “Too Little Too Late”). He joined The Guess Who in 1965 to replace keyboardist Bob Ashley and shortly thereafter its previous lead singer, Chad Allan, left the band.


10. Jury












11. Painted Ship


Alumni of Vancouver, BC's largely unheralded '60s music scene, this quartet consisted of buckskin-clad Bill Hay (vocals), Bob Rowden (guitar), Ken Wain (keyboards) and Barry Rowden (drums). The band cut two late-'60s singles with the London label: "Little White Lies" b/w "Frustration" and "Audience Reflections" b/w "And She Said 'Yes.'""Frustration" seethes with primal angst. Its structure recalls the Castaways'"Liar Liar," with organ runs from Uzbekhistanm -- or the Hindu Kush. "Lies," Hays said, was "a parody of a swaggering rock star." 



12. King Bees



 




  
13. The Canadian Squires


The Canadian Squires evolved from Ronnie Hawkins’ backing band the Hawks. Hawkins and his drummer Levon Helm were from Arkansas, but finding huge success in Ontario, they started recruiting local musicians as original members of the Hawks returned to the U.S.
After leaving Hawkins in 1964, the group toured on their own, usually billed as Levon and the Hawks. Personnel changed periodically, but by the time of this recording, all the members of the group that would go on to become the Band was in place, four of the five from southern Ontario.
Hawkins’ producer at Roulette, the legendary Henry Glover brought them into Bell Studios in New York to record two fine Robbie Robertson originals, “Leave Me Alone” and “Uh Uh Uh”, in the spring of 1965. Glover released these on the Ware label in the U.S., and on Apex in Canada.

14. The Great Scots


Artist Biography by Cub Koda
While determining just who was America's or Britain's greatest rock & roll band will forever be in doubt, the list gets whittled down to one name when figuring out who was the biggest group from Nova Scotia: the Great Scots. From Halifax, the Scots cut three singles of wild punk music, loaded with solid playing and great screaming vocals.
The group began officially in 1963 as the Shadows, changing their name to the Beavers (all wearing Mohawk haircuts) the following year and finally becoming the Great Scots by December 1964. The original lineup consisted of guitarist Bill Schnare, singer Rick McNeil, bassist Dave Isnor, drummer Gerry Archer and guitarist Wayne Forrest. Hailed in the Canadian press as "Canada's answer to the Beatles," 

15. Brian Rednond & the Sound Box



Second 45 and great follow up to their Psychedelic "Warm Your Mind & Soul". A-side was written by fellow Montréaler, Andy Kim. This was the band's last record and was produced by CFOX deejay Bill Lowell for Donald K Productions (same people that booked Simple Simon & The Piemen). Brian Redmond would later record with Martin Martin.

16. Richie Knight & the Mid-Knights 


By the Summer of 1962 the group was playing bars on the famed Yonge Street strip. It was at one of these venues that a promotional man at Arc Records saw the band playing. He thought one specific song the band was performing could be a hit record and brought it to the attention of Bill Gilliland. The song was called "Charlena" and the group had learned it from a record released by a Los Angeles group called The Sevilles.


17. The Guess Who









 18. The Secrets





 







19.The Checkerlads

In their brief existence, the Checkerlads released just three singles, the best of which has got to be this scorching piece of garage punk. The Regina quintet of Arnold Rippliner, Robert Frei, Robert Bucholtz, Harvey Frasz and Larry Reich issued the first of those records on the Thunder Bay-based Gaiety imprint in 1966. And though the band's self-penned Rolling Stones clone on the a-side seemed the better of the two tunes, it was the frantic flipside that managed to tweak the charts. 'Shake Yourself Down' and its cheeky pilferage of 'Louie, Louie' entered Vancouver's CFUN 1410 Canadian Runners-up chart the week of October 29th. South of the border, the suits at RCA Victor obviously took note, reversing the two sides for the U.S. release. Near-mint copies of this record will set you back three bills on either label, but the holy grail is definitely the ultra-rare picture sleeve that came with Gaiety promo copies.


21.M.G. and the Escorts

The band was Glenn Grecco lead guitar, Graham Powers vocals, Mike Gauthier guitar, Glen Stephen bass and Bill Bryans on drums, from the Pointe Claire section of Montreal.

Their other 45s are excellent as well. You can hear that distorted guitar sound on their very first 45, “Please Don’t Ever Change”, which was a top ten Canadian hit in May of ’66. It was written by Glenn Grecco, who also wrote “A Someday Fool”, and backed with a slow ballad, “Sorry to Hear”.

23. The Vipers

The Vipers were an Irish group of the late 1970s. An incendiary live act fronted by Paul Boyle and virtuoso guitarist George Sweeney, they built up a loyal following in their home country and toured with the likes of The Clash and The Jam.

A well received debut single "I've Got You"/"No Such Thing" (Mulligan LUNS 718) hit the streets in late 1978. This was heard and liked by the BBC's John Peel who invited the band across the Irish Sea to do a session for his famous radio program, the Peel Sessions. A permanent move to London led to extensive UK tours with the Boomtown Rats and Thin Lizzy as well as regular gigs on the circuit including the Marquee, Music Machine and Fulham Greyhound. A further single "Take Me" was released in early 1980. Although press was always positive a failure to secure long term record company support led to the band splitting up in London in late 1980.

24.The Luvin' Kind


The Luvin' Kind were one of the several Belfast bands of the mid-1960s that sounded rather like the greatest Belfast band of all, Them. They were one of five Belfast groups included on the 1966 Ember Records LP compilation Ireland's Greatest Sounds: Five Top Groups from Belfast's Maritime Club. The Luvin' Kind's "Answers Please" was the highlight of that album, with a raw and ready R&B-rock sound similar to that heard on Them's cover of "Just a Little Bit." It was also an unusual, even refreshing, selection in that its lyrics were not of the usual R&B mold, but a fairly dramatic and effective anti-nuclear bomb statement. Though the production was only up to demo standards, it outshone another track they put on the album, the routine R&B pastiche "It's a Cruel World." Both "Answers Please" and "It's a Cruel World" have been reissued on the Big Beat compilation Belfast Beat Maritime Blues, an anthology of mid-'60s tracks by Belfast groups. 
 
25. The Checkerlads











26.  The Vertebrats 






The Vertebrats are a musical group formed in the twin cities of Champaign-Urbana (CU), Illinois, initially active from 1979 until 1982. They are credited with being one of the originators of a local CU DIY music scene that still exists. The Vertebrats gained notoriety due to their energetic live performances, on-stage chemistry, numerous original compositions, a fiercely loyal local fan base, and, as time went on, other bands covering their songs.

During their initial existence (1979–82) their recorded legacy was scant. Their song “Left in the Dark” was included on Greg Shaw’s Voxx Records (a subsidiary of Shaw’s Bomp! Records label) anthology called “Battle of the Garages” released in 1981. Because this anthology LP was distributed internationally, The Vertebrats gained broad exposure.

 Here @ 320 Mp3

All About Eve were a British rock/pop band. The creative core consisted of the Coventry born Julianne Regan (vocals), and the Huddersfield born Andy Cousin (bass guitar), with other members changing over the years.

Julianne Regan, a former journalist, played bass in an early line-up of the Gothic rock group  " Gene Loves Jezebel ", before leaving to join " All About Eve ", previously known as the Swarm. The initial core of " All About Eve " was Regan , guitarist Tim Bricheno , and bassist Andy Cousin.

Their self-titled debut album was produced by Paul Samwell-Smith and released in 1988. It included the UK hit single , "Martha's Harbour".

The album itself reached #7 on the UK Albums Chart, with much of its lyrical material drawing from hippie ideals , white magic and dreamlike fairy tales , the album's gentle folk rock inspired pop sound won the band many fans (nicknamed 'angels').

All About Eve is the self-titled first album of All About Eve. Commercially, this was their most successful, reaching No.7 in the UK charts and spawning four Top 40 singles (one of which went top 10). Most of the album was produced by Paul Samwell-Smith.

Some of the earlier cassette versions of the album had the album title Flowers In Our Hair printed on both sides of the tape, instead of All About Eve.





Although Mark Price (drummer) was a full-time member of the band when this album was completed, he was not present for all of its recording. Some songs feature Mick Brown, on loan from The Mission, one features session drummer Greg Brimstone, and one features a drum machine.



Their music was sometimes considered gothic rock by the media,some fans (who?) claimed the band did not play gothic rock after 1986 , though are connected mostly due to the engagements of ex-bandmembers in the musical scene of the time.

"She Moved Through the Fair" (or "She Moves Through the Fair") is a traditional Irish folk song, which exists in a number of versions and has been recorded many times.

Studio albums

All About Eve     1988    
Scarlet and Other Stories 1989   
Touched by Jesus     1991    
Ultraviolet     1992


Tracks from the vinyl LP :


01. Flowers In Our Hair
02. Gypsy Dance
03. In the Clouds
04. Martha's Harbour
05. Every Angel
06. Shelter from the Rain
07. She Moves Through the Fair (Traditional: arranged Bricheno, Cousin, Regan)
08. Wild Hearted Woman
09. Never Promise (Anyone Forever)
10. What Kind of Fool
11. In the Meadow

Red Mist is a Greek " Stoner " band and their fist presence on disc was on the compilaton "Ninteens Rock" . This band was formed by the members of "Λευκή Συμφωνία " and "Selefice" .
I have no other informatios about this band .

Η 1η τους παρουσία σε δίσκο.Nineties rock.Μέλη από ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ,SELEFICE



Members :

Takis Barbagalas : Guitars
Miltos Tzalogiannis : Vocals
Sotiris Tsironis : Bass
Nikos Manousopoulos : Drums






Label : Wipe Out! Records ?– WOR 080
Format : Vinyl, 7", 45 RPM
Country : Greece
Released : 1994
Genre : Stoner Rock

Traxs

Side A. : Empire Of All


  
Side B. : The Witch 




Freedom for my faith
Passion for my love
Symbol for my grave
Crossing every road
Finding every way

Flac  Size :  52,2 MB

Format : Vinyl LP
Made in : USA
Label : MCA Records
Year : 1982
Vinyl Rip
MP3  Size : 89,4 MB
FLAC Size : 248 MB

SWEET  HOME  ALA-PATRA : 19 έως 29 - 04 - 2015
Τι Μπουκόφσκι - Τι Τσιμπουκόφσκι
( Η Πεμπτουσία μιας Κραιπάλης ) Ενα beatnick ταξίδι .


Το 2014 ήταν ίσως η πιο δύσκολη χρονιά της ζωής μου , καθώς κι εκείνης του φιλαράκου μου Λευτέρη .
( Λευτέρης Φωκάκιος όπως τον αποκαλώ . )


Το 2015 θα είναι για μένα ακόμη δυσκολότερο .
Καλοκαίρι του 2014 κάναμε με τον Φωκάκιο ένα ταξίδι στα Βαλκάνια για μια εβδομάδα 
Ίσως κάποιοι από εσάς να το έχετε διαβάσει .Μπορείτε να βρείτε αυτή την τρέλα  κλικάροντας εδώ : στο "ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ LADA ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ELLADA "κάνοντας ένα απλό κλικ στο Blog " URBAN ASPIRINES "

ΣΑΒΒΑΤΟ    18 - 04 - 2015


Ώρα 05:30 Ξημερώματα
Μιλώντας με τον Φωκάκιο στο Skype μου προτείνει να σηκωθούμε νωρίς το πρωί , να ετοιμάσουμε ότι προλαβαίνουμε και να βρεθούμε 19 - 04 - 2015 το απόγευμα γύρω στις 19:30 σ΄ένα καφέ στην Πάτρα κοντά στα ΚΤΕΛ . Είχαμε κάποια τηλέφωνα για ξενοδοχεία , Μοτέλ , ενοικιαζόμενα δωμάτια και πανδοχεία γύρω τριγύρω . Σίγουρος προορισμός ουδείς . Συμφωνώ , ετοιμάζω δυο Σακβουαγιάζ , ανεβαίνω το μεσημέρι στο σπίτι των δικών μου και τους ανακοινώνω ότι την κάνω κάπου κοντά στην Πάτρα , κοντά στο Ρίο , κοντά στο Αίγιο ή κάπου αλλού .

"Στα όρτσα να προλάβουμε. Τραβέρσο και προχώρα.
Να πάμε να ξοδέψουμε την τελευταία ριξιά
σε κείνη την απίθανη σ’ όλο τον κόσμο χώρα
που τα κορίτσια το `χουνε στα δίπλα ή και λοξά."
(Νίκος Καββαδίας - Τραβέρσο )

ΚΥΡΙΑΚΗ   19 - 04 - 2015 ( 1η μέρα )

"Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη.
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ'είδες
έχω απ'τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ'απ'τις Εβρίδες."
( Νίκος Καβαδίας - Πούσι )

Ώρα 16:30 Στριμώχνω τον μικρό μου εαυτό μέσα σε ένα λεωφορείο του Κηφισού , φτύνω τα προβλήματά μου σ΄ένα κάδο αχρήστων , δίπλα στον οποίο μια 13χρονη περίπου τσιγγάνα βυζαίνει το νεογέννητο παιδί της , με πιάνει το φιλόπτωχό μου (Εμένα τον ΑγριοΧρίστιανο ) της ακουμπώ 5 Ε και αδειάζω τη μνήμη μου από το "Τώρα" . Στάζω μαύρο μελάνι πάνω στο μυαλό μου και κάθομαι στη θέση Νο 5 . Ανοίγω το τετραδιάκι μου ( Ημερολόγιο ) κι αρχίζω να κρατάω σημειώσεις με το μαύρο μαρκαδοράκι μου . Ο πιτσιρικάς που κάθεται στη διπλανή θέση κρυφοκοιτάζει συνεχώς τι γράφω . Μου τη δίνει κι αρχίζω να γράφω στα Ιταλικά . Δεν καταλαβαίνει τίποτα και με καταλαμβάνει μια σαδιστική ικανοποίηση . ( Α Ρε Μαρκήσιε Ντε Σαντ ! )

Ψιλοσουρουπώνει , ψιλοβρέχει , ψιλοσκασίλα μου . Ώρα 19 : 30 .Περιμένω στο καφέ . Ο Φωκάκιος έχει πάει σε μια περιοχή που ονομάζεται "Καλογριά"μπας και βρει φθηνά δωμάτια . Από 65 Ε θέλουν τσις πούστηδοι γιά ένα δωμάτιο . Έρχεται με τη μηχανή του , ένα κόσμημα TDM της YAMAHA 850 κυβικά , φορτώνουμε τα ρεμάλια μας πάνω στη μηχανή , κάνουμε καμιά 30αριά χιλιόμετρα και καταλήγουμε σε ένα Camping . (Όνομα δε θα αναφέρω για ευνόητους λόγους ).



Το Camping έρημο . Ζητάμε ένα δωμάτιο : ( 30 E η βραδιά παρακαλώ ) , μια ποντικότρυπα με ένα διπλό κρεβάτι στο οποίο θα ξεραθεί ο Φωκάκιος  λόγω μεγαλύτερης εκτόπισης από εμένα , κι εγώ διαλέγω το κάτω κρεβάτι από την απέναντι διπλή πάνω-κάτω κουκέτα .

Ένας αλλοδαπός , υπεύθυνος , μας εξυπηρετεί και του ζητάμε να καλέσει ένα ταξί για να μας πάει στο κοντινότερο χωριό  κάπου να φάμε .
"Γιατί δεν πάτε με τη μηχανή ;"Μας ρωτάει .
Το επαναλαμβάνω : Όταν πίνουμε και γινόμαστε λιώμα με τον Φωκάκιο , ο Λευτέρης δεν οδηγεί τίποτα . Μονάχα τον "Χρυσό Οδηγό "!!!

Ώρα 21:30 . Το ταξί , μετά από ένα 10λεπτο μας αφήνει σε ένα χωριό ; Μέρος ; Εργοτάξιο ; Παρακμιακή επαρχιακή καρικατούρα ; Τεράστιες παλιές και νέες γέφυρες πάνω από τα κεφάλια μας στεφανώνουν ένα πικρόχολο ουρανό που δε δίνει διαταγές ούτε για βροχή . "Εδώ είναι οι μπλε γέφυρες"Μας λέει ο ταξιτζής .
Φούτσες Μπλε ! Δε δίνω καμία σημασία , ούτε καν κοιτάζω πάνω μου να δω τη ΜΠΛΕ Γέφυρα .

Μπαίνουμε σ΄ένα μαγαζί με τεράστια τζαμαρία χωρισμένη στα δύο . Μια διάφανη πινακίδα στο αριστερό μέρος γράφει "Σουβλατζίδικο - Ταβέρνα "και μια 2η στο δεξί μέρος γράφει "Σφαγείο - Χασάπικο " . Κατεβαίνουμε από το ταξί , δύο παρέες που κάθονται έξω , που έξω δηλαδή ; Πάνω στην άσφαλτο του δρόμου , σχολιάζουν το σήμα της Μερσεντές που κρέμεται αριστερά στο μπουφάν μου , καθώς και μια αλυσίδα που κρέμεται από τα δεξιά του μπουφάν μου . Ο Φωκάκιος μπαίνει μέσα , διαλέγει ένα τραπέζι , μου κάνει νόημα να καθίσω , είναι κοντά στην ψησταριά του μαγαζιού , πίσω του ένα ψυγείο που ανοιγοκλείνει τον έχει σχεδόν πλευριτώσει , παραγγέλνει ότι γουστάρει , δε φέρνω αντίρρηση , μια μπριζόλα θέλω , και η ψησταριά παίρνει φωτιά .

Ο Μαγαζάτορας , 140 κιλών , ευτραφέστατος , - Καμία σχέση με τον Ερμή του Πραξιτέλη  -, "Χασάπακλας"την ημέρα , "Σουβλατζής"το βράδυ , προσκαλείται από τον Φωκάκιο στο τραπέζι μας . Ένας ευγενέστατος γίγαντας που μας εξηγεί ότι δεν  σφάζει αυτός τα ζώα γιατί δεν αντέχει να βλέπει το αίμα . Σουρεάλ ! Ο καλόψυχος Χασάπης !
Η γυναίκα του , πάνω από τα κάρβουνα και τις ψησταριές παλεύει ένα μαραθώνιο τσίκνας , κολυμπάει σ΄ένα Νιαγάρα ιδρώτα από τη ζέστη και υπακούει σε μια ακατάπαυστη ροή από διαταγές του αφέντη της .



"Αλβανή είναι ;"Τον Ρωτάει Ο Λευτέρης .
"Μόνο αυτές δουλεύουν έτσι . Την έχω δέκα χρόνια . Δεν κουράζεται ποτέ "Απαντάει ο φεμινιστής αφέντης .
Γυρίζω και κοιτάζω τη γυναίκα που μας ετοιμάζει τα μπριζολικά και τα τζιβιτζιλίκια που έχουμε παραγγείλει .
Αποκρύπτω ένα σαρδόνιο χαμόγελο ανάμεσα από τα χείλη μου . Συμπαθητική μέλισσα εργάτρια , με μια μεγάλη μυτερή μύτη που μου φέρνει στο νου την "Μπονμίν " , τη γυναίκα του "Μοναρχίξ "από τα κόμικ του  Αστερίξ .

  Ένας καμπουριασμένος πιτσιρικάς , με φατσούλα βγαλμένη θαρρείς από ένα κακέκτυπο σκίτσο του "Μικρού Πρίγκηπα"μας σερβίρει . Με παραπέμπει σε φιγούρα από το Θέατρο σκιών του Ευγένιου Σπαθάρη , έτσι που περπατάει σκυφτός και καμπουριασμένος . Δεξιά , πάνω από τα αυτιά μας , ένα ηχείο μας προσφέρει μια άψογη μουσική πανδαισία σε "ΡΕ Ματζόρε "και σε "ΡΕ Μαλάκα ". Μια παρέλαση από το "  Αφάν Γκατέ Σκυλάδικης Μπαρόκ Βερσαλίας "ταλαιπωρεί τα όμορφα Ροζ αυτιά μας και με στέλνει στον αστερισμό της γκρίνιας . Δεν έχω ακούσει τίποτα χειρότερο στη ζωή μου . Επαρχιακά σκυλάδικα 3ης διαλογής ! Ένα παλιό κομμάτι του Μητροπάνου που παίζει κάποια στιγμή , ακούγεται σα βάλσαμο . Ακολουθούν καπάκι 3 κομμάτια του Βοσκόπουλου , ( Τον σιχαίνομαι ) , το ένα πίσω από το άλλο , δεν αντέχω και βγαίνω έξω από το μαγαζί να πάρω αέρα .

  Ο Φωκάκιος συζητά με τον " Big Billy " ( Έτσι ονόμασε τον αγαλμάτινο κολοσσό του σουβλατζίδικου ) , "Την επόμενη φορά που θα έρθουμε θα μας βάλεις σε τραπέζι όσο πιο μακριά από τα ηχεία ".
 Το φαγητό , όμως άψογο  ! Συγχαρητήρια στο μαγαζί ! Και οι τιμές του πολύ προσιτές . Το Ροζέ κρασί που παρήγγειλε ο Φωκάκιος με χαλάει και αρχίζω τις μπύρες . Κάποια στιγμή σκάει και ένα Αλβανικό τσίπουρο Δυναμίτης .
"Από τη γυναίκα μου "Λέει ο " Big Billy " . Κερασμένο .
"Λίγο δυνατό "Λέει ο Φωκάκιος και μου βάζει ελάχιστο σ΄ένα σφηνάκι .
Το πίνω μονοκοπανιά και μου γυρίζουν τα μάτια ανάποδα . Χάνω το φως μου . Ούτε να μιλήσω δε μπορώ . Η φωνή μου έχει εξαφανιστεί , έχει γίνει ένα γυαλόχαρτο μέσα στο λαρύγγι μου και ο Φωκάκιος σκάει στα γέλια . Μου έρχεται να τον πνίξω .

Έχουμε σκάσει στο φαΐ .
Τον Φωκάκιο αρχίζουν και τον πιάνουν κάτι παράξενες κράμπες στο δεξί του χέρι από το σκληρό φρένο της YAMAHA . Εγώ δε γουστάρω ούτε το κρασί του μαγαζιού ( Σπάνια πίνω κρασί ) , ούτε το "Νιτρογλυκερίνη Τσίπουρο " . Παραγγέλνω άλλη μια μπύρα για να στρώσω .
Η πρώτη ημέρα μας ήταν το Άλφα και το Ωμέγα . Αποφασίζουμε να λιώσουμε μέσα σε ένα δωμάτιο , μακριά από τα πάντα .

Φωτογραφίες δεν πρόκειται να δημοσιεύσω από αυτή τη διασκεδαστική DECADANCE παραίσθηση της 1ης ημέρας για να μη φέρω σε δύσκολη θέση τους ευγενικούς αυτούς ανθρώπους που μας εξυπηρέτησαν και να μη πάρουν στραβά τη σατιρική διάθεση που χαρακτηρίζει τα κείμενά μου .

Σε κάποια στιγμή , όταν τα Πανκ Χερουβείμ και τα Gothic Σεραφείμ που χρόνια τώρα συνθέτουν  παιάνες μέσα στο μυαλό μου σιγούν συντετμημένα από τα σκυλάδικα , μπαίνει στο μαγαζί ένα μεσήλικο ζευγάρι , βγαλμένο λες από Cartoon ταινία . Ο Κυριούλης μεσήλιξ , ασπρομάλλης , καλοβαλμένος και η κυριούλα του ενδεδυμένη με ένα αυστηρό σινιέ λουλουδάτο ταγιεράκι τηλεοπτικής πολύχρωμης κλιμακτηρίου κολεξιόν για μεγαλοκοπέλες .
Φοβερό συνολάκι !Ήταν σα να μπαίνει η Άνοιξη !

"Ξινή δασκάλα μου θυμίζει "Λέω στο Φωκάκιο .
"Δικαστική υπάλληλο μου κάνει εμένα ". Μου απαντά .
Μεγάλο λυκοτόμαρο Εγώ , παίρνω το ποτήρι της  μπύρας μου και κάνω ότι βγαίνω έξω να πάρω αέρα . Στην ουσία , ήθελα να παρατηρήσω καλύτερα αυτό το υπερθέαμα γιατί μας είχαν γυρισμένη την πλάτη έτσι όπως κάθισαν στο τραπέζι τους .

Ρουφουχλίζω τη μπυρίτσα μου , κόβοντας βόλτες , παρατηρώ την σινιέ κυριούλα βγαλμένη λες από τα φιγουρίνια του 60 , με τη φουσκωτή κόμμωση που μοιάζει με φρεσκοκομμένο λάχανο και την βλέπω να κόβει μια πίτα γύρω-γύρω όλοι με ένα μαχαιροπίρουνο .
Ένα πιτόγυρο σε κομμάτια ; Όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω !!! Η κυρία πρέπει να είναι η μετεμψύχωση της Μαρίας Αντουανέτας ! Σαβουάρ Βιβρ !

Ώρα 00:30 Ζητάμε το λογαριασμό και 12 μπύρες for the road που λέμε στα Ελληνικά .
Σύνολο 50 Ε
Ο "Big Billy "προσφέρεται να μας γυρίσει με το αμάξι του στο κάμπινγκ αντί να πάρουμε ταξί και μας αφήνει άφωνους .
Τελικά , τώρα , τελευταία στιγμή , αποφασίζω να γράψω το όνομα του χωριού . Λέγεται "Καμάρες "και είναι γύρω στα 32 χλμ έξω από την Πάτρα μετά την περιοχή "Λαμπίρι ". Εσύ περαστικέ ταξιδιώτη που θα θελήσεις πολύ καλό φαγητό , μη διστάσεις να σταματήσεις στο Σουβλατζίδικο-Ταβέρνα του Βασίλη . Θα φας πάρα πολύ καλά και θα πληρώσεις λιγότερα από τα λογικότατα  .


Ώρα 00:45 Μπαίνουμε στο δωμάτιο . Δίπλα στο κρεβάτι που θα κοιμηθεί ο Φωκάκιος υπάρχει ένα παράθυρο δίχως στόρια , παντζούρια ή κουρτίνες . Απέναντι από τη δική μου κουκέτα υπάρχει ένα άλλο ορθογώνιο στενότατο παράθυρο ύψους 2 σχεδόν μέτρων και πλάτους 20 περίπου εκατοστών . Τον Φωκάκιο τον πιάνουν τα διαόλια του .
"Ρε μαλάκα , μόλις βγει ο ήλιος θα μας τινάξει τα πέταλα και θα μας ξυπνήσει "
Μου λέει .
Στο δωμάτιο , ούτε ένα ποτήρι για να πιούμε νερό ( Ποιος χέστηκε για το νερό ; Τα τσιπουράκια μας θέλουμε να βάλουμε ) .Ούτε καν τηλεόραση μέσα στο δωμάτιο . Απαράδεκτο!
Πηγαίνω στον υπεύθυνο αλλοδαπό , ψιλοστραβώνει με την ενόχληση και του ζητάω τέσσερα ποτήρια , δύο μικρά και δύο μεγάλα . Μου δίνει τέσσερα μεγάλα , δε γκρινιάζω και επιστρέφω στο δωμάτιο .
Ανοίγουμε από μια μπύρα , βάζουμε κι ένα εξαιρετικό τσιπουράκι από τα 5 λίτρα που έχει κουβαλήσει μαζί του ο Λευτέρης και αρχίζω να σβουρίζω μέσα στο δωμάτιο ψάχνοντας λύσεις για τον ήλιο . Σε λίγο , μια ανισόρροπη εικαστική παρέμβαση από κωλόχαρτα σε λουρίδες έχει καλύψει και τα
δύο παράθυρα . Κολλάω τις πάνω άκρες τους με χαρτοταινία που μου δίνει ο Φωκάκιος και τις αφήνω να κρέμονται .



Μόλις φθάσαμε το βραδάκι στο κάμπινγκ , το δωμάτιο δεν είχε ούτε ένα τραπέζι , ούτε μια καρέκλα για να καθίσουμε . Φέρνουμε από τη βεράντα του δωματίου ένα μικρό στρογγυλό μεταλλικό τραπεζάκι παλαιού καφενείου και δύο μεταλλικές καρέκλες που δεν έχουν καν μαξιλάρια . Για να περάσω εγώ ή ο Λευτέρης από τον  ελάχιστο χώρο που παραμένει ελεύθερος προς την τουαλέτα πρέπει  να στριμωχνόμαστε ανάμεσα από τις δύο άβολες καρέκλες που εμείς φέραμε μέσα στο δωμάτιο και όχι ο υπεύθυνος υπάλληλος .



Ώρα 01:20 . Βγάζω από το σακβουαγιάζ δύο ζευγάρια παντόφλες που είχα αγοράσει μια εβδομάδα πριν . Το ένα σκούρο μονόχρωμο μπλε , το άλλο μπλε με καρώ .
"Διάλεξε ποιο γουστάρεις "Λέω . "Δεν μπορούμε να καθόμαστε σαν τους Παπουτσωμένους Γάτους "
Κοιτάζει και τα δύο ζευγάρια , διαλέγει τη μια αριστερή μονόχρωμη και την άλλη δεξιά καρώ , τις φοράει και τι μου απομένει ; Μια διαφορετική παντόφλα για κάθε πόδι . Δύο κλόουν στο τσίρκο του τραγέλαφου .
Τοποθετούμε μια παρέλαση από τα 5 λίτρα τσίπουρα και τις μπύρες , πιάνουμε στο Internet ένα σταθμό με Ρεμπέτικα και αρχίζουμε τη μυσταγωγία της κραιπάλης . Δεν έμεινε παρά μονάχα μια μπύρα για την επομένη .
              

                         


                                                                               
ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                       ΚΩΣΤΑΚΗΣ
Μπύρες : 4                                          Μπύρες : 6
Τσιπουράκια : 2                                   Τσιπουράκια : 2                                                 

  ( Αυτά που ρουφουχλίσαμε στο μαγαζί του "Big Billy"δε τα γράφω καν )                                                                                                             
ΔΕΥΤΕΡΑ   20 - 04 -2015   ( 2η Μέρα )

"Έχω μια πίπα ξύλινη παράξενα γλυμμένη.
Βλέπω καπνίζοντας τα πιο παράδοξα όνειρά μου.
Σκέφτομαι: «Θα 'ναι μαγική». Μα πάλι λέω: μη φταίει
ο εγγλέζικος βαρύς καπνός και η νευρασθένειά μου;"
( Νίκος Καββαδίας - Έχω Μια Πίπα )

Ώρα 14:30 Ξυπνάω κεφάτος , ο Λευτέρης κοιμάται και ροχαλίζει σαν πριονοκορδέλα , φτιάχνω ένα καφεδάκι , του στρίβω και 3 τσιγάρα για να τα βρει έτοιμα μόλις ξυπνήσει , βγαίνω έξω από το δωμάτιο με το καφεδάκι μου στο χέρι , προσπερνώ μια αχυροκαλύβα και κατεβαίνω κάτι σκαλοπάτια που οδηγούν σε μια μικρή παραλία στρωμένη με βότσαλα που οδηγούν σε μια θάλασσα πεντακάθαρη . Υπάρχουν 3 πλαστικές ξαπλώστρες στην παραλία , αράζω σε μία και στρίβω ένα τσιγάρο .


Ο ήλιος παίζει κρυφτούλι με τα σύννεφα και η ψύχρα μου απαγορεύει κάθε μου σκέψη για βουτιά . Γυρίζω στο δωμάτιο με συνοδεία από δύο σκυλιά που μου έκαναν παρέα στην παραλία .
Ο Φωκάκιος κοιμάται ακόμα , η μια πατούσα του περισσεύει έξω από την κουβέρτα και μου έρχεται η τρελή ιδέα να πάρω το μαρκαδοράκι μου και να βάψω τα νύχια του ποδιού του μαύρα . Μόλις το αποφασίζω , ο αλήτης Φωκάκιος , ξαναχώνει το ποδάρι του μέσα στην κουβέρτα . Τζίφος !

Αποφασίζω να ακολουθήσω τον αντιαλκοολικό αγώνα μας και ανοίγω ένα μικρό κουτάκι μπύρας , έτσι για το καλημέρα . Κοιτάζω τις λουρίδες από το κωλόχαρτο που κρέμονται μπροστά από το

παράθυρο του κρεβατιού μου και μου καρφώνεται η ιδέα να τις ζωγραφίσω και να κάνω το δωματιάκι μας "Λούβρο " . Δύσκολο εγχείρημα όμως ! Το μελάνι του μαρκαδόρου παπαριάζει το χαρτί τουαλέτας και το τρυπάει παντού . Η μεσημεριανή μπύρα αρχίζει να κάνει το μυαλό μου ομελέτα . Γαμώτοτο ! Είναι βάσανο να φτιάξω ακόμα κι ένα μικρό σχεδιάκι πάνω στο κωλόχαρτο . Με τα χίλια ζόρια καταφέρνω να φτιάξω μια αρλούμπα πάνω στο πορώδες κωλο-υλικό που θα τη ζήλευε ακόμα κι ο Ρέμπραντ . Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και θαυμάζω το δημιούργημά μου . Νέοι ορίζοντες ανοίγονται στα καλλιτεχνικά δρώμενα ! Αναρωτιέμαι πόσες , μα πόσες Πινακοθήκες θα σφαχτούν στη ποδιά μου για να αποκτήσουν αυτό το νεωτεριστικό αριστούργημα έμπνευσης και δημιουργίας .

Θα αφήσω ένα μικρό κενό εδώ , γιατί ο Φωκάκιος έχει πάθει γαστρεντερίτιδα και βρίσκεται στο μαύρο του το χάλι .Τουαλέτα "Αλέ Ρετούρ"

Αργοτερέστερα ,  χτυπάει το τηλέφωνο του Λευτέρη . Είναι ο ιδιοκτήτης που μας τη λέει άσχημα   "Σέρνατε έπιπλα και δεν μας αφήσατε να κοιμηθούμε " 
Από τόσα υποτίθεται δωμάτια που διαθέτει , μας έδωσε εκείνο πάνω από το σπίτι του ;
Η περιοχή μπορεί να είναι υπέροχη σαν τοποθεσία , η διοργάνωση όμως μέσα στο δωμάτιο
ανύπαρκτη . Ούτε ένα ποτήρι ; Άσε δε που δεν υπάρχει καν ντουζιέρα στο μπάνιο . Ένα συρμάτινο καλώδιο που κρέμεται από τον τοίχο και έχει ένα τηλέφωνο του ντους  είναι το απαύγασμα  δίπλα στην τουαλέτα του WC . Αυτό αγαπητέ μου κύριε δεν το μετράς καθόλου ;
Ώρα 19:15 Καβαλάω έναν ταξιτζή , με πηγαίνει στο χωριό , κάνω βουρ σ΄ένα σούπερ μάρκετ και φορτώνω 18 μεγάλες μπύρες , 2 μικρά μπουκαλάκια νερό και δύο κόκα κόλες 
Ταξί : 10 Ε
Ξύδια : 23 E

Ώρα 20:00 Ανοίγω τη 2η μπύρα και ο Φωκάκιος βάζει το 1ο τσιπουράκι του . Παραγγέλλουμε φαγητό  και 1μιση λίτρο κρασί από το εξαιρετικό μαγαζί του Βασίλη.
Σύνολο 18 Ε
Τρώμε του σκασμού και συνεχίζουμε τη λιτανεία της κραιπάλης . Ο Φωκάκιος έχει βαλθεί να θεραπεύσει την γαστρεντερίτιδά του με φάρμακο το τσίπουρο .

ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                                    ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Κρασί : Μισό λίτρο                                          Μπύρες : 6
Μπύρες : Άγνωστο το νούμερο ή καμία          Τσιπουράκια : 4
Τσιπουράκια : 12

( Πάλι μου έσκισε τον πάτο στα καλλιστεία της Μπέκρας !)



ΤΡΙΤΗ    21 - 04 - 2015  ( 3η Μέρα )


"Σαλπάρουμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι.
Το πρόσωπό σου θα το μούσκεψε το αγιάζι.
Ζεστόν αγέρα κατεβάζει το μπουγάζι
μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι."
( Νίκος Καβαδίας - Cambay's Water )

Κάποια ώρα , κάπου πολύ νωρίς το πρωί μας ξυπνάει ο θόρυβος από τρυπάνια , σφυριά , φωνές , μπουλντόζες , φορτηγά και κομπρεσέρ δίπλα στο δωμάτιο και επάνω στο δρόμο . Σηκώνομαι συφιλιασμένος , βλέπω δίπλα στο δωμάτιο κάποιους μαστόρους να κοπανάνε και τους ρωτάω τι τρέχει .
"Κάνουμε ανακαίνιση στο κάμπινγκ και φτιάχνεται ο δρόμος "
"Εμείς τι φταίμε ; "Τους ρωτάω ."Την ησυχία μας θέλουμε . Θα έπρεπε ο υπεύθυνος του κάμπινγκ να μας έχει ενημερώσει ότι θα κάνετε εργασίες ανακαίνισης ώστε να μην έρθουμε καθόλου . Κατά τα άλλα μας ζητάτε 30 Ε για πληρωμένη ηχορύπανση ."
Δε φθάνει μονάχα αυτό , αλλά έρχεται και ένα μήνυμα της προηγούμενης βραδιάς από τον ιδιοκτήτη του κάμπινγκ στο κινητό του Λευτέρη :
 "Κοιμόμαστε "
Είναι αλήθεια ότι μέσα στο λιώμα μας τα κάναμε όλα μπουρδέλο , αλλά ρε φίλε μη μας ζητάς να κάνουμε εμείς ησυχία όταν εσύ μας πηδάς τα πρέκια εάν θέλεις να κοιμηθείς από τις δέκα το βράδυ και μη μας νοικιάσεις το δωμάτιο πάνω από το σπίτι σου . Δώσε μας άλλο δωμάτιο να μην σε ενοχλούμε κιόλας . Εσύ δε μας ενοχλείς από τις οχτώ το πρωί που γουστάρουμε να κοιμηθούμε στέλνοντας εργάτες με γυαλόχαρτα και τρυπάνια δίπλα στα αυτιά μας ; Γιατί δεν μας είπες ότι θα κάνεις ανακαίνιση και τα μαστόρια σου θα μας γαμήσουν στο θόρυβο ; Τρία Black-out μας έκανες μέσα στο δωμάτιο επειδή μας έκοψες το ρεύμα για να κάνεις τη δουλειά σου . Δεν το είχες προγραμματίσει ; Δεν το ήξερες όταν μας έκλεινες την ποντικότρυπα ;  Ας μας έλεγες ότι θα έπρεπε να φέρουμε κεριά για να βλεπόμαστε και θα φέρναμε ολόκληρα μανουάλια από κλεμμένες εκκλησίες που λέει ο λόγος . Και μια αρμαθιά από μπαταρίες στους φακούς μας . Η Απόλυτη Ξεφτίλα .

Ζητάς από εμάς , τους πελάτες σου ( 30 Ε επαναλαμβάνω ) ,να κάνουμε ησυχία για να κοιμηθείς από τις δέκα ; Δεν έχεις συνηθίσει τόσα χρόνια με τόσους κάφρους τουρίστες να τα κάνουν όλα πουτάνα ; Δε λέω , υπέροχο το μέρος σαν φύση , ποντικότρυπα το δωμάτιο , δίχως ντουζιέρα , μια οθόνη τηλεόρασης δεν υπάρχει καν  , Γιατί ; Τι πληρώνουμε ; Τις διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος ;
Πανάκριβο για μια εξυπηρέτηση του τίποτα , θα δημοσιεύσω και φωτογραφίες από την υπέροχη φυσική ομορφιά  του μαγαζιού σου , απλά θα πω την αλήθεια γιατί δεν ξέρω να χαϊδεύω τα αυτιά κανενός . Ότι μας έδωσες αυτά θα πάρεις . Σε ευχαριστούμε πάντως .

Ώρα 12:00 Τα τρυπάνια  έχουν σταματήσει για μεσημέρι . Καταφέρνουμε να κοιμηθούμε κάτι λίγες ώρες , βαριόμαστε να κουνηθούμε , να κάνουμε οτιδήποτε , θα σαπίσουμε στην απραξία . Το απόγευμα αρχίζουν και πάλι τα γκάπα-γκούπα και μας τσακίζουν τα νεύρα .
Καβαλάμε τη Yamaha και φεύγουμε  από το φεστιβάλ της ηχορύπανσης .
Μετά από 40 περίπου λεπτά φθάνουμε στην Πάτρα και ο Φωκάκιος με πηγαίνει στο γκαράζ κάποιου φίλου του Βασίλη για να επισκευάσουμε τις δύο τσάντες που κρέμονται αριστερά και δεξιά στη μηχανή . Η μια έχει καεί ακουμπώντας πάνω στην εξάτμιση . Ο Φωκάκιος με συστήνει στον Βασίλη και τον πατέρα του . Ωραίος και εγκάρδιος τυπάς ο Βασίλης ! Βλογιοκομμένος στην φάτσα , λες και τον είχαν περάσει με μία ροδέλα γυαλόχαρτο , κιλών περίπου πενήκοντα αλλά τον έκανες τουλάχιστον ενενήκοντα έτσι όπως ήταν ντυμένος .
Φοράει την Αρτα και τα Γιάννενα . Μια αμάνικη φανέλα , ένα Ti-shirt , ένα μπλουζάκι , ένα πουκάμισο και από πάνω ένα μπουφάν . Ολάκερη χειμερινή και καλοκαιρινή κολεξιόν από τη μόδα του μόδιστρου "Πάρτε ότι πάρετε από τα καλάθια της Ερμού " .
 Ευγενέστατος άνθρωπος , τον συμπάθησα αμέσως .
 Με ρωτάει : "Ο Λευτέρης πίνει ακόμη ;"
"Εκτός από τον κώλο του , όλα τα άλλα και τα υπόλοιπα "Του απαντώ .
Χαμογελάει και πάει να βοηθήσει τον Λευτέρη που παλεύει να επισκευάσει τις τσάντες  με Τάιρ-απ .

Φεύγουμε από το γκαράζ του Βασίλη και πάμε με τον Λευτέρη να κλείσουμε ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο "Καλλιρρόη " . Μας λένε ότι δεν έχουν διαθέσιμο δωμάτιο , αλλά αύριο θα μας δώσουν κάποιο . Ο Φωκάκιος ανεβαίνει στον 1ο όροφο , του δείχνουν ένα δωμάτιο , συμφωνεί και τους λέει ότι θα γυρίσουμε την επαύριον .
Επιστρέφοντας προς το κάμπινγκ πηγαίνουμε στο χωριό "Καμάρες "για να πάρουμε φαγητό και βρίσκουμε το μαγαζί του  " Big Billy "κλειστό . Απογοήτευση . Γυρίζουμε στο δωμάτιο .

Ώρα 19:00 Τρώμε ότι μας έχει περισσέψει από εχθές , βάζουμε ραδιόφωνο και πετυχαίνουμε το 2ο Πρόγραμμα . Μια χαρά !
Σαπίζουμε.



Σηκώνομαι  για να πάω τουαλέτα και το βλέμμα μου πέφτει πάνω σε μια σοβατισμένη τρύπα δίπλα στο πάνω μέρος του κουφώματος της πόρτας που μοιάζει με φαλλοκρατικό σύμβολο . Το δείχνω στον Λευτέρη και του λέω : "Το δωμάτιο της Πούτσας " .

Αποφασίζουμε να εγκαταλείψουμε το συγκεκριμένο μέρος και μαζεύουμε γρήγορα τα πράγματά μας . Δε γουστάρουμε να μείνουμε ούτε μια άλλη μέρα εκεί .

Ώρα 22:15 Παραγγέλλουμε φαγητό κι ένας πιτσιρικάς ντελιβεράς κορνάρει έξω από το κάμπινγκ . Πάω να παραλάβω το φαγητό μας και τρεις τουβλίθιοι ντυμένοι με στολές κατάδυσης με πλησιάζουν 
"Όπα ρε παιδιά "Τους λέω . "Που πάτε ορέ παλικάρια , που πάτε ορέ παιδιά ; "
"Από βραδινό ψαροτούφεκο ερχόμαστε "Μου απαντά ένας εξ αυτών  "Δεν πιάσαμε τίποτα "Λέει ο δεύτερος ψαροτουφεκάς .

"Χαίρομαι που πιάσατε τ΄αρχίδια σας και δε σκοτώσατε τίποτα "Απαντάω χαιρέκακα . Ευτυχώς δε στραβώνουν και πιάνουν τη χιουμοριστική διάθεση που έχω .
"Έλα αύριο μαζί μας και θα σου μάθουμε τα κόλπα "μου λένε .
"Ξέρω άλλα καλύτερα "Απαντώ , μου δίνουν τα χέρια , ακομλεξάριστα παιδιά που κατακραχτήκακαμε μεταξύ μας στην πλάκα και τελικά γίναμε φιλαράκια .

Ο ντελιβεράς πιτσιρικάς εξακολουθεί να κορνάρει , οι τρεις του ρίχνουν ένα  ψιλοκράξιμο , τον πληρώνω και γυρίζω στο υπερμέγεθες δωμάτιο . Σκοτάδια παντού . Ακούω τον Φωκάκιο να σκούζει μέσα από την τουαλέτα : "Ρε μαλάκα δεν υπάρχει ρεύμα μέσα στο δωμάτιο "
Ωραία εξυπηρέτηση ! Μας είχαν κόψει ξανά το ρεύμα για να κάνουν τις δουλειές τους . Κι άλλο  black-out  χωρίς ειδοποίηση .Τέλεια !
Ώρα 00:30 "Τώρα θα πάμε να κοροϊδέψουμε τους πεθαμένους και τους ρουφιάνους "Μου λέει ο Λευτέρης .
Τι εννοεί ο ποιητής ;
Οι ρουφιάνοι πέφτουν για ύπνο δίχως ψυχή και συνείδηση . Οι πεθαμένοι πέφτουν γιά ύπνο δίχως ζωή .

Ώρα 12:45 Λέμε  να πάμε για ύπνο .Αρχίδια !!!


ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                  ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Τσιπουράκια : 8 μιση                    Μπύρες : 5
Κρασί : Μισό λίτρο                      Τσιπουράκια : 2μιση


ΤΕΤΑΡΤΗ      22 - 04 - 2015   ( 4η Μέρα )

"Νομίζω πως θε να 'πρεπε να σταματήσω εδώ.
Τρέμει το χέρι μου, ο θερμός αέρας με φλογίζει.
Κάτι άνθη εξαίσια του ποταμού βρωμούν,
κι ένα βλακώδες Μαραμπού παράμερα γρυλίζει.

Θα προχωρήσω!...Μια βραδιά σε πόρτο ξενικό
είχα μεθύσει τρομερά με ουίσκυ, τζιν και μπύρα,
και κατά τα μεσάνυχτα, τρικλίζοντας βαριά,
το δρόμο προς τα βρωμερά, χαμένα σπίτια επήρα."
( Νίκος Καββαδίας - Μαραμπού )

Το τελευταίο ταξίδι ίσως . Θα έπρεπε να είμαι εκεί που θα έπρεπε να είμαι κι όμως είμαι εδώ που Πρέπει να ανήκω , εδώ που Θέλω . Δεν μοιρολαγνώ κι ούτε κλαψομουνίζω . Γιατί τα γράφω όλα αυτά δεν ξέρω . Μάλλον θα το μετανιώσω και σιχτιρίζω τον εαυτό μου σε όσα πίστεψα και δεν έπρεπε να πιστέψω . Ρε γαμώτο , υπάρχει πάντα ένα Πρέπει που δεν Πρέπει να υπάρχει .

Ώρα 10:00 Μας ταλαιπωρούν και πάλι θόρυβοι από παντού . Να κοιμηθούμε αδύνατον . Βγαίνω συφιλιασμένος έξω από το δωμάτιο και ρωτάω τους δύο εργάτες που ξύνουν , κοπανούν , καρφώνουν έξω από τους τοίχους του δωματίου μας : "Θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα αυτό το πανηγύρι ; "
"Εμείς τη δουλειά μας κάνουμε "Μου απαντούν .


Κάποια στιγμή αποφασίζουμε να το ρίξουμε  στα ξύδια για να ξεραθούμε τελείως και να την κάνουμε την επομένη και αρχίζουμε το έπος της "Ξενέρας ". Το παρακάνουμε , ποτέ δεν έχουμε διασχίσει τόσα ακραία μονοπάτια μέσα στο δρόμο της κραιπάλης και πάμε γιά ύπνο γύρω στις 08:30 . Σε ελάχιστες  ώρες πρέπει να εγκαταλείψουμε την ποντικότρυπα και να πάμε στο ξενοδοχείο "Καλλιρρόη"όπου έχουμε κλείσει ένα δωμάτιο-σουϊτα .

ΛΕΥΤΕΡΗΣ                             ΚΩΣΤΑΚΗΣ
                           
Τσιπουράκια : 16                      Τσιπουράκια : 6                                      
Κρασί : Μισό λίτρο                  Μπύρες : 7                                    
Μπύρες : Μισή


ΠΕΜΠΤΗ      23 - 04 - 2015  ( 5η Μέρα ) 

"Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω.
Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά.
Απάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά."
( Νίκος Καββαδίας - Yara yara )

Ώρα : 11:40 . Πάλι θόρυβοι από παντού . Ο Φωκάκιος βελάζει ωσάν Πασχαλινή προβατίνα από τον βήχα .
"Ξέρεις τι ώρα είναι ;"Με ρωτάει .
Σηκώνομαι έντρομος , το μυαλό μου είναι πολτός , οι σκέψεις μου καμένες λες και έχουν ψηθεί σε μια τεράστια τοστιέρα , τριγυρίζω μέσα στο δωμάτιο σαν επιληπτική χρυσόμυγα , κάνω σβούρες δίχως να ξέρω τι κάνω ή που πάω , πετάω όπως όπως τα πράγματά μου στα Σακ-Βουαγιάζ μου , φτιάχνω ένα καφέ στον Φωκάκιο , εκείνος επιτέλους σηκώνεται από το κρεβάτι , παλαντζάρει , παραπατάει και θα είναι ένα θαύμα το πως θα καταφέρει να οδηγήσει τη μηχανή σε λίγο . Είμαστε το λιώμα της αρκούδας !!!

Εάν υπάρχει κάποιος Θεός ας μας προστατεύσει να μη σκοτωθούμε στο δρόμο .

Κουφάλα Μπουκόφσκι τι να μας πεις κι εσύ ; Όχι μόνο μαθητές σου είμαστε , αλλά έχουμε γίνει πλέον Δάσκαλοι της κραιπάλης .

Ώρα : 12:30 φεύγουμε από το κάμπινγκ και πάμε σφαίρα στην Πάτρα . Κάπου βάζουμε βενζίνη στη μηχανή 18.50 Ε και φουλάρουμε το ντεπόζιτο . Κάτι μου λέει ο Λευτέρης να σημειώσω για τις αποστάσεις. Αργοστόλι-Πάτρα-Καμάρες : 213 Χλμ .
Ώρα 14:45 Φθάνουμε στο ξενοδοχείο "Καλλιρρόη " . Αυτό που έκανε ο Λευτέρης θέλει μεγάλα @ρχίδια . Η οδήγηση ήταν ένας άθλος . Μία μηχανή υπερφορτωμένη , με ένα συνοδηγό κουρούμπελο και τον οδηγό σε ακόμα χειρότερα χάλια . Παλατζάραμε κάνα δυό φορές στον δρόμο , τα μάτια μας βούρκωναν από την αντηλιά , αλλά είχαμε πλήρη άγνοια του κινδύνου και του θανάτου . Τα κατάφερε όμως το θηρίο ο Φωκάς  !!!
 Ο Φωκάκιος κανονίζει για δωμάτιο , μας δίνουν κάτι σαν σουίτα , καμία σχέση με την ποντικότρυπα του κάμπινγκ , 45 Ε τη βραδιά . Δύο διπλά κρεβάτια το ένα δίπλα στο άλλο μας υποδέχονται .
Χλίδα !!!


Είμαστε πτώματα από την αϋπνία και την κούραση , ξεφορτώνουμε τα μπαγκάζια μας , παραγγέλλουμε φαγητό από ένα ντελιβεράδικο . Πηγαίνω στη ρεσεψιόν με το ζευγάρι από τις διαφορετικές παντόφλες , ο Φωκάς με κράζει : "Που πας ορέ μαλάκα φρίκουλα έτσι ;"
Σημασία δεν του δίνω , μια ευγενέστατη κούκλα ρεσεψιονίστ δε δείχνει να πτοείται από την εμφάνισή μου , της δίνω την ταυτότητά μου , της χαρίζω ένα ηλίθιο χαμόγελο και ζητάω ένα ταξί για να μας πάει στο "Μάκρο "

Ώρα 18:45 Το ταξί μας πηγαίνει στο "Μάκρο " , φορτώνουμε ένα καρότσι υπέρ του Αντιαλκοολικού Αγώνα με τρία καφάσια μπύρες ( 24  μπύρες 500 ml κάθε μια , εκείνες με το κόκκινο αστέρι , τη βλέπουμε "Τσε Γκεβάρα" ) σύνολο : 72 μπύρες , δύο μπουκάλια Ουίσκι , δύο μπουκάλια τσίπουρο , ένα μπουκάλι ούζο , ένα μπουκάλι Fernet Branca , πατατάκια τσιπς , πλαστικά πιατάκια , πλαστικά μαχαιροπίρουνα , νερά , κόκα κόλες και δε θυμάμαι τι άλλο , και καλούμε πάλι ένα ταξί να μας πάει πίσω στην "Καλλιρρόη "
162 Ε είναι το μπουγιουρντί για τις ομορφιές που κάναμε . Έχουμε καβάντζα άλλα 2 λίτρα τσίπουρο .
"Θα μας φτάσουν ώσπου να φύγουμε ; "Με ρωτάει ο Φωκάκιος .
Ρίχνω μια ματιά στα υπάρχοντά μας και δεν λέω τίποτα .


Ώρα 19:44 Επιστροφή στο ξενοδοχείο ,Παρατάσουμε σε παρέλαση πάνω στον καναπέ του δεύτερου δωματίου τα ξύδια που έχουμε πάρει και τραβάμε φωτογραφία τους κόπους μας . παραγγέλλουμε φαγητό από ένα ντελιβεράρικο .
Η μετριότης της μετριότητας 20 Ε . Εντάξει , δε γκρινιάζουμε . Τουλάχιστον δε φάγαμε σουβλάκια με κατσαρίδες που βλέπω σε ντοκιμαντέρ για την Ασία .Αρχίζουμε τα ξύδια .

Κάποια στιγμή μου λέει ο Φωκάκιος : "Ο Αι Βασίλης που χαρίζει δώρα περνάει τον δικό του Γολγοθά , διότι αυτοί που παίρνουν τα δώρα δεν θα καταλάβουν ποτέ γιατί τα πήραν ."
Συμφωνώ μαζί του , δεν λέω τίποτα , έχουμε τσακωθεί άγρια για αυτό το θέμα , γιατί όταν του χάρισα κι εγώ κάτι ένα χρόνο και κάτι πριν , το έριξε στα σκουπίδια  της λήθης και αυτό με έχει πειράξει πάρα πολύ . Θα το βαστήξω ακόμα για πολύ μέσα μου αυτό , γιατί ξέρω ότι θα συνεχίσεις να το γράφεις στ΄αρχίδια σου . Sorry Λευτέρη .

Ώρα 00:15 Παίρνω τηλέφωνο την Αντα Λαμπάρα , την κιθαρίστρια των Villa 21 και των  Nonmandoll , της λέω ότι βρίσκομαι στην Πάτρα , της καραφλιάζω το μυαλό με τα διάφορα που της περιγράφω , μου ζητάει να μιλήσει και να γνωρίσει τον Φωκάκιο , τα λένε μεταξύ τους και ο Λευτέρης πάει ξερός στο κρεβάτι για ύπνο . Ένα ζωντανό Ζόμπι .

Ώρα 02:30 Ξημερώματα . Ο Φωκάκιος σηκώνεται από το κρεβάτι , ένα καταραμένο συνάχι τον έχει σχίσει και παίζει σαξόφωνο με το κωλόχαρτο της τουαλέτας . Βγαίνει από το μπάνιο και μου δείχνει τη συσκευασία από το σαπουνάκι του ξενοδοχείου .
"Διάβασε εδώ " : Μου λέει
Είμαι πίτα , τυρόπιτα και αδυνατώ να διαβάσω το οτιδήποτε . Φέρνει έναν ηλεκτρικό φακό και μου δείχνει τα γράμματα που είναι γραμμένα πάνω στη χαρτονένια θήκη του σαπουνιού .
Διαβάζω τη λέξη " MUNI " .


"Τεν τούτο ;"Τον ρωτάω . "Τι είναι αυτό το " MUNI ;"
"Καβλωτικό σαπουνάκι ξενοδοχείου "Μου απαντά .
Δεν καταλαβαίνω τον Χριστό μου . Τι " MUNI "κι @ρχίδια μου τσαμπουνάει ο κύριος Φωκάκιος ;
 Δεν αντέχω πλέον , θα πάω να την πέσω για ύπνο , αφήνοντας τη λέξη αυτή να υπερίπταται πάνω από τα διαστροφικά Σαλβατόρ Νταλί σουρεάλ όνειρά μου .

ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                               ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Τσιπουράκια : 4                                          Τσιπουράκια : 3
Ουίσκι : 3                                                   Μπύρες : 7
Μπύρες : 2



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ     24 - 04 - 2015  ( 6η Μέρα )

"Σε ποιες σπηλιές εκρύφθηκες
και πώς να σε φωνάξω,
κουστάρω κι’ όλο με τραβάει
μακρυά το γκαραντί."
( Νίκος Καββαδίας - Αριάδνη στη Νάξο )

Ώρα 15:30 Ξυπνάμε και αποφασίζουμε να βγούμε αργότερα από το δωμάτιο για μια βόλτα .
Έτσι κι αλλιώς , Εγώ παιδί της μοναξιάς και της Rock κατάρας προσπαθώ να γυρίσω τα όνειρά μου ανάποδα , να βγάλω τη ζωή μου φάουλ και να σου εξιστορήσω αγαπητέ αναγνώστη όλα αυτά που πραγματικά δε θα ήθελες ποτέ να μάθεις , παραπατώντας με σταθερά βήματα σε όλα αυτά που θα σου ήταν αδύνατο να ζήσεις ή και να πεθάνεις για αυτά .
Ζητώ συγνώμη για τη στιγμιαία μαυρίλα του κειμένου , αλλά έπρεπε να κάνω το "Πρέπει "που δεν "Πρέπει " .

"Νερό καλάρει το Ford Peak , νερό και τα πανόλια
μα εσένα μια παράξενη ζαλάδα σε κινεί
με στάμπα που δε φαίνεται σε κέντησε η Σπανιόλα
ή το κορίτσι που χορεύει απάνω στο σκοινί ;"
( Νίκος Καββαδίας - Θεσσαλονίκη )

Ώρα 18:30  Παίρνουμε τη μηχανή  και πάμε προς το τίποτα . Κάνουμε βόλτες  μέσα στην πόλη , δεν μ΄ενδιαφέρει , δεν έχω να δω κάτι , ο Φωκάκιος είναι γαμάτος οδηγός , προσέχει παντού και τα πάντα , εάν είχα εγώ το τιμόνι στα χέρια μου θα έκανα τις μαλακίες που έκανα στην Ιταλία όταν καβαλούσα μια Τσοπεριά . Δε  κάνουμε  τη βόλτα την τεράστια και γυρνάμε στο ξενοδοχείο .Έτσι κι αλλιώς να αδειάσουμε το μυαλό μας θέλουμε και να γεμίσουμε την ψυχή μας . Το συκώτι μας όμως ίσως πάρει ένα γερό μάθημα πληρότητας . Χεστήκαμε !
Εβίβα το 1ο ξύδι . Ανοίγω την 1η μπύρα και ο Φωκάκιος το 1ο ουισκάκι του .


Ώρα 20:30 Μετά από 3 μπύρες μπαίνω να κάνω ένα ντουζάκι προτού ανοίξω την 4η μπύρα και το 1ο τσιπουράκι . Χλιδάτο το μπάνιο του ξενοδοχείου !!!


Ακούω τον Φωκάκιο να μου λέει : "Μην ξεχάσεις να πλυθείς με το " MUNI "σαπούνι .
Βγαίνω από το μπάνιο και μου ρίχνει ένα φάσκελο γιατί το αφρόλουτρο Neutro Roberts που έχω κουβαλήσει από την Αθήνα του θυμίζει Ζαχαροπλαστείο και γλυκά .
"Είμαι γλυκός μαλάκας "Του λέω , και τρώω το 2ο φάσκελο .

Ώρα 21:30 Παραγγέλλουμε φαγητό από ένα ντελιβεράδικο . Τέλειο φαγητό !
Χειροποίητα τυροπιτάκια , τορτίγιες με παναρισμένο κοτόπουλο , πίτες στεγνές και 2 μερίδες σκέτο παναρισμένο κοτόπουλο . 20 Ε μαζί με ένα πακέτο τσιγάρα γιατί βαριόμαστε να στρίβουμε και μια εφημερίδα για την οποία ακούσαμε διαφήμιση στο Ιντερνετικό Ραδιόφωνο της Πάτρας που ακούμε
.Τον "Λουξ" .
Ώρα 22:55 Έχουμε σκάσει στο φαΐ , ο Φωκάκιος με βάζει με το ζόρι να δοκιμάσω το τσίπουρο δυναμίτη που αγοράσαμε από το "Μάκρο " . Ανοίγει το λάπτοπτ του , το χαρχαλεύει λίγο και μου λέει : "Η Αντα Λαμπάρα των Villa 21 με έκανε φίλο της στο Facebook .

"Συγχαρητήρια "Του απαντώ . "Τώρα μόλις έγινες μέλος της υψωλής κοινωνίας του Κολωνακίου , αλλά από δω και μπρος να προσέχεις τι λες και τι κάνεις , γιατί τι θα πει ο κύκλος μας ;"
Τρώω άλλο ένα φάσκελο που ήταν όλο δικό μου και το βουλώνω .

Ακούγεται το τραγούδι των U2 " With or without you "και σκοτωνόμαστε .
"Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο , μπορείς να ζήσεις με αυτόν ή όχι , τα χρόνια θα κυλάνε , τα αισθήματα θα παραμένουν ίδια όσο κι αν ξεφτίσουν ή μεγεθυνθούν "Του λέω .
Ο Φωκάκιος διαφωνεί κάθετα , παράθετα , επίθετα , σκατάθετα , υπόθετα , περίθετα ,  υπέρθετα , και αει στο καλό !

Του γράφω ένα στιχάκι και του το αφιερώνω :

"Κι αν γίνουν οι λέξεις αλκοόλ
θα τυλιχτώ μ'ένα κασκόλ
θα χέσω την καφρίλα μου
θα βρίσω την τσαντίλα μου
θα φάω κι ένα παναντόλ .

Τριάντα γκόμενες σκυφτές
να 'ρθούν να τις περάσω
τα ξύδια που 'πιαμε σήμερα
ποτέ δε θα ξεχάσω "

Ώρα 08:30 Έχει ξημερώσει , έχουμε τρελαθεί σε ένα απαύγασμα σαχλαμάρας , το παραγαμήσαμε και πάλι και πάμε για ύπνο .

ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                             ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Τσιπουράκια : 6                                        Τσιπουράκια : 2
Ουίσκι : 7                                                  Μπύρες  :  10
Μπύρες : 4



ΣΑΒΒΑΤΟ      25 - 04 - 2015  ( 7η Μέρα )

" Hρθε μία θύμησι παληά πολύ και χτύπησε
την πόρτα της θλιμμένης της ψυχής μου ...
Ηταν ένα θλιμμένο δειλινό.
Ξερά τά φύλλα χάμω πέφτανε.
Οι γερανοί στο νότο πέταγαν.
Μέσ'στη γαλήνη τα καράβια αρμενίζαν
και συ φτωχή ψυχή κάτι περίμενες ..."
( Νίκος Καββαδίας - Ηρθε Μιά Θύμιση )
* Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας
στις 20 Μαΐου 1928, αρ. φύλλου 131, σελίδα 2.

Ώρα 14:30 Ξυπνάω και φτιάχνω καφέδες . Ο Φωκάκιος κοιμάται του καλού καιρού , μουρμουρίζει κάτι ακατάληπτες λέξεις που δεν βγάζουν νόημα , μάλλον γκρινιάζει μέσα στον ύπνο του , σταματάει ξαφνικά το μουρμουρητό και βάζει μπροστά την πριονοκορδέλα . Βγαίνω έξω από το δωμάτιο , φθάνω στην εξώπορτα του ξενοδοχείου και προσπαθώ να καταλάβω εάν υπάρχει θάλασσα κάπου εκεί κοντά . Φοβερή αντηλιά βουρκώνει τα μάτια μου , επιστρέφω και βουλιάζω στον καναπέ .

Ο Φωκάκιος ξυπνάει μια ώρα μετά και κάθεται αμέσως πάνω από το λάπτοπ του . Το χαρχαλεύει κάμποση ώρα , ενώ εγώ κάθομαι αποχαυνωμένος στον καναπέ .


Ώρα 17:36  Τον ακούω να μου φωνάζει : "Ξύπνα μαλάκα , ήρθε η ώρα να ξαναμεθύσεις "
Ακολουθώ πιστά τις διαταγές του και ανοίγω την 1η μου μπύρα , ενώ αυτός ασχολείται με υψηλή λογοτεχνία διαβάζοντας τα κουτσομπολιά από την εφημερίδα Κόσμος της Πάτρας . Ολόκληρος ο κόσμος του Arthur Rimbaud , του Σεφέρη και του Λοτρεαμόν αναδύεται μέσα από τίτλους όπως :

"Η σύζυγος πλάκωσε στο ξύλο την ερωμένη "
"Ο γκέι γιος δέρνει τη χήρα μάνα ! Μένει στο σπίτι με τον σύντροφό του και της κάνει τον βίο αβίωτο "
" Star Ελλάς γυμνή στο Solarium "
" Sex στο προαύλιο του σχολείου "

Πολύ θα ήθελα κι εγώ να γράψω ένα άρθρο με τίτλο : "Διάσημος Κτηνίατρος διηγείται πως έσπασε και θεράπευσε σπυρί στο δεξί κωλομέρι γνωστού παρουσιαστή της τηλεόρασης "

Ώρα 18:10 Ο φωκάκιος βάζει το 1ο ουισκάκι του , δύο ώρες μετά ανοίγω την 4η μπύρα μου , μου σερβίρει ένα δυναμίτη τσίπουρο που πήραμε από το Μάκρο , ρουφουχλίζω μια μικρή τζουρίτσα και παθαίνω Στερεοφωνικό Συγκλαφόν .
Βήχω σα φυματικός και τρέχω στην τουαλέτα να ξεράσω .
Φοβερή συμπαράσταση ο Φωκάκιος ! Έχει ξεραθεί στα γέλια , ενώ εγώ δεν έχω φωνή ούτε για να τον βρίσω .

Ώρα 20:45 Ο Φωκάκιος κάνει την υπέρτατη ομορφιά του Αντιαλκοολικού αγώνα ανοίγοντας και το μπουκάλι με το ούζο .
Μια Χαρά-δρα το πάμε το σκηνικό !

Παραγγέλλουμε φαγητό και τρώμε του σκασμού .
Τσίλι μπέργκερς , Τορτίγιες , πίτες , σουβλάκια , Club sandwiches , υπέροχα τυροπιτάκια με σος μαγιονέζας , ένα μπουκάλι νερό και μια πιπεριέρα . Ρίχνουμε τη μισή στα φαγητά και τρώμε σαν βόες .

Ώρα 05:10 Πάμε για ύπνο

ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                   ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Ουισκάκια : 2                                  Μπύρες : 8
Τσιπουράκια : 6                               Τσιπουράκια : 3
Ούζα : 2
Μπύρες : 4

( Πάλι μου έσκισε τον πάτο στα ξύδια ο Λευτέρης , αλλά δεν τον παλεύω τον αθεόφοβο ! )


ΚΥΡΙΑΚΗ      26 - 04 - 2015  ( 8η Μέρα )

Εκείνα που σκεφθήκαμε δεν κάναμε
και πάντα το αναβάλαμε γιά το αύριο
Και το αύριο ποτέ δεν εσκεφθήκαμε
ούτε καν την ημέρα της φυγής μας.
... Τώρα το πλοίο μας παίρνει. Πέρα το άγνωστο
ή τρικυμίες!, οι μπόρες! ...
( Νίκος Καββαδίας - Το Καλοκαίρι επέρασε )
Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας
στις 21 Οκτωβρίου 1928, Αρ. φύλλου 153, σελίδα 3

Ώρα 13:15 Ξυπνάμε . Νωρίς νωρίς για πάρτη μας . Να πάμε στο κατηχητικό βλέπαμε στον ύπνο μας ; Καλούμε τις καθαρίστριες , έρχονται , μας αλλάζουν σεντόνια , μαξιλαροθήκες , πετσέτες , στρώνουν τα κρεβάτια , χασκογελούν μεταξύ τους βλέποντας τα μπουκάλια , το δωμάτιο το είχαμε άψογο , ούτε ακαταστασία έχουμε κάπου , κύριοι σε όλα τους εμείς !!!

Ώρα 17:45 Αρχίζουμε το βιολί βιολάκι μας , δηλαδή τα ξύδια .
Ώρα 19:53 Ο Φωκάκιος παίρνει τηλέφωνο στη ρεσεψιόν για να πει ότι αύριο θα πληρώσουμε  τα δύο βράδια .
"Εεεεεε ( λιώμα ο Λευτέρης )
"Ορίστε "Απαντά ο ρεσεψιονίστας .
"Αύριο θα έρθουμε να πληρώσουμε το διήμερο του δωματίου γύρω στις 4 με 5 το απόγευμα , υπάρχει πρόβλημα ; "
"Όχι "του λέει ο ευγενέστατος κύριος , δίχως να ξέρει με τι κάφρους έχει να κάνει .
"Εεεεεε . Τι ήθελα να πω ; Εεεεεεε το ξέχασα "Λέει ο Φωκάκιος
"Σας ακούω "
"Εεεεεεε δε θυμάμαι . Εεεεεεε . Καλά θα σας πάρω αργότερα ευχαριστώ "

Το τηλέφωνο κλείνει προς το παρόν και δέκα μόλις δευτερόλεπτα αργότερα το ίδιο πατιρντί

"Εεεεεεεε Τι ώρα θα πρέπει να αφήσουμε το δωμάτιο όταν θα φύγουμε ; "
"Θα φύγετε αύριο ; "Ρωτάει ο κύριος
"Εεεεεεεε Όχι "

Πάω για κατούρημα , δεν αντέχω αυτή τη συνδιάλεξη της παραφροσύνης και όταν γυρίζω βρίσκω τον Φωκάκιο να μου έχει βάλει ένα τσιπουράκι και να με ρωτάει εάν έχω διαβάσει το βιβλίο "Ο Καπετάν Μιχάλης "
Απαντώ Ναι .
Ποιητικός οίστρος τον καταλαμβάνει και αρχίζει να μου απαγγέλει :

"Δύο κοπέλες μοναχέστες
περπατούσαν δυσκόλως
και τις βλέπει ο παπούστης
και του έφυγε ο κώλος "

"Να σου απαγγείλω κι εγώ κάτι δικό μου ; Είναι από την Μπαλάντα της Ξυρισμένης Μασχάλης "

"Δυο τούμπες αλλοπρόσαλλες
εκάνανε πατίνι
επάνω σ'ένα βούλωμα
από λικέρ Μαρτίνι "

Δε μου δίνει την πρέπουσα σημασία και ξαναπαίρνει τηλέφωνο στη ρεσεψιόν .

"Εεεεεεεε να σου πω , εάν χρειαστούμε το δωμάτιο και κάποια μέρα παραπάνω υπάρχει πρόβλημα ; "
Κάγκελο ο ρεσεψιονίστας !

Θέλουμε να πάμε στη θεατρική παράσταση "Οίκος Ευγηρίας " , παίρνουμε τηλέφωνο για εισιτήρια , δε βρίσκουμε και μας τη δίνει να πάμε βόλτα . Καβαλάμε τη μηχανή και σέρνουμε τα ρεμάλια μας έξω από το ξενοδοχείο . Δυστυχώς ο Φωκάκιος δεν είναι καλά , έχει στραβώσει η μέση του , ουρλιάζει από τους πόνους και κουβαλάει μια γαστρεντερίτιδα που έχει φέρει από το Αργοστόλι . Κάνει ψοφόκρυο , δεν μας παίρνει για βόλτες , πεινάμε της πουτάνας και αποφασίζουμε να γυρίσουμε στο δωμάτιο και να παραγγείλουμε φαγητό.



Ώρα 21:30 Ο ντελιβεράς μας φέρνει ρύζι με πικάντικη σάλτσα πεπερόνι , πέννες με κόκκινη σάλτσα και χωριάτικο λουκάνικο , μανιτάρια πλευρώτους στη σχάρα με λιαστή ντομάτα και τυρί , χοιρινά σουβλάκια σε καλαμάκι και μία πίτσα σκορδόψωμο που είναι μεν γαμάτη , αλλά μας έσκισε τα πρέκια το επόμενο πρωί . Κάνει ο Φωκάκιος  τη συνηθισμένη του ομορφιά και γαμάει τα πάντα στο πιπέρι . Μαύρη μαυρίλα παντού . Μαύρη σα καλιακούδα και γουστάρω πολύ . Ενθουσιάζομαι !!! Ότι πρέπει για το ταλαιπωρημένο στομάχι μας !
Περνάμε το υπόλοιπο βράδυ βγάζοντας στο φως τα εσώψυχά μας , του αφηγούμαι τα δικά μου , μου λέει κι αυτός τα δικά του . Έχει σοβαρέψει πολύ το θέμα . Είναι μια ψυχική κάθαρση μεταξύ φίλων .

Ώρα 08:35   Έχει ξημερώσει , πάμε για ύπνο τρεκλίζοντας

ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                   ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Ουισκάκια : 5                                 Μπύρες  : 10
Τσιπουράκια : 4                              Τσιπουράκια   :  3
Ούζα : 2
Μπύρες : 6

Το ξεπατώσαμε για τα καλά και σήμερα και αρχίζω να σκοντάφτω πάνω στον εαυτό μου .
Πέφτω ξερός για ύπνο , ενώ ο Λευτέρης έχει ήδη κοιμηθεί .

ΔΕΥΤΕΡΑ    27 - 04 - 2015  ( 9η Μέρα )

Το τηλέφωνό μου κουδουνίζει ανατριχιαστικά , είναι η αδερφή μου , μου λέει κάτι παρανοϊκά που ούτε τα θυμάμαι και ξαναπέφτω για ύπνο .
Έχει γίνει της πουτάνας το κάγκελο με τη μητέρα μου .
Από μικρός δεν έδινα ποτέ λογαριασμό στην οικογένειά μου , που είμαι , που θα πάω , τι θα κάνω και ποιους κάνω παρέα . Τη ζωή μου την κρατάω πάντα δική μου και δε λογοδότησα ποτέ σε κανένα .

[ Έχει γίνει το έλα να δεις με τη μητέρα μου ! Της είχα πει ότι απλά θα πάω στο Ρίο με τον Λευτέρη .
Σάββατο απόγευμα είχα τηλεφωνήσει σπίτι μου , η μητέρα μου μου ρίχνει ένα μυρωδάτο αποσμητικό χέσιμο , με βρίζει , με αποκαλεί ψεύτη λέγοντάς μου :
"Ποιο Ρίο , Ποια Πάτρα ; Εσύ μάλλον βρίσκεσαι στο Ρίο της Βραζιλίας."
Μου κλείνει το τηλέφωνο κατάμουτρα . 
Μένω άφωνος , προσπαθώ να εξηγήσω , σκοντάφτω πάνω σε ένα τοίχο παράνοιας , με παίρνει από κάτω και βουλιάζω στον καναπέ του ξενοδοχείου . Ο Λευτέρης προσπαθεί να μου μιλήσει , δεν επικοινωνώ , σπάει τα μούτρα του πάνω σε ένα Τίποτα , επικοινωνεί με τη θεία μου την Ελένη , της δίνει το νούμερο του ξενοδοχείου , εκείνη τηλεφωνεί στο δωμάτιο του "Καλλιρρόη " , μιλάνε μεταξύ τους και η θεία μου πηγαίνει στο σπίτι της μητέρας μου για να δώσει στη μητέρα μου το νούμερο του ξενοδοχείου ώστε να πιστοποιήσει ότι είμαι όντως στην Πάτρα . Η μητέρα μου αρνείται την αλήθεια , λέει στη θεία μου ότι λέω ψέματα και της κόβει την κουβέντα με πλήρη άρνηση .]

Μακάρι να ήμουν στο Ρίο της Βραζιλίας χαλβαδιάζοντας μελαμψά κωλαράκια στολισμένα με εξωτικά φτερά να λικνίζονται εμπρός μου .
Έχω γίνει ένα ανθρώπινο κουρέλι !
Με τα χίλια ζόρια ο Φωκάκιος με παίρνει για μια βόλτα . Ακολουθώ πειθήνια .

Ώρα 23:15 ( Δευτέρα τώρα ) Κατεβάζω το γενικό διακόπτη του μυαλού μου , με σπρώχνει ο φίλος μου έξω από το δωμάτιο , παίρνει μπύρες , βγαίνουμε έξω από το δωμάτιο και πάμε να βάλουμε μπρος τη μηχανή . Καθόμαστε σ΄ένα πεζούλι δίπλα στη μηχανή , ανοίγουμε τις μπύρες και ακούω τον Φωκάκιο να μου λέει :
"Μπορεί σ΄αυτό το ταξίδι να μην είδαμε Τοπία , αλλά είδαμε τα "Οποία "
Σωστός !!!



Ξυπνάω από το λήθαργο , βλέπω έναν ομορφοντυμένο κυριλέ νεανίσκο ( Κλασσικός σύγχρονος υπαλληλίσκος που μένει στο ξενοδοχείο για τα σεμουνάρια  κάποιας πολυεθνικής ) Γιάπη τυπάκο που κατεβαίνει την απέναντι σκάλα από κάτι δωμάτια , τρέχω ,τον τραβάω από το μανίκι , φρικάρει τελείως στην αρχή , του χαμογελάω , δεν επιθυμώ να τσιτώσει , να έχουμε νταβατούρια  και ζωγραφίζοντας το πιο ηλίθιο χαμόγελό μου στο μεθυσμένο μου πρόσωπο του ζητώ να βγάλει μια φωτογραφία εμένα και τον Φωκάκιο δίπλα στη μηχανή που σκούζει την εξάτμισή της και ο μελλοντικός χαρτογιακάς τραβάει δύο φωτογραφίες , του λέμε ένα μελιστάλαχτο ευχαριστώ και επιστρέφουμε στο δωμάτιο της "Σούρας " .



ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                               ΚΩΣΤΑΚΗΣ
                                       
Μπύρες : 4                                                 Μπύρες : 5
Τσιπουράκια : 2                                          Τσιπουράκια : 4
Ουισκάκια : 3
Ούζα : 5

Δύσκολο να πεις πως κυλάει ο χρόνος . Ένα φιάσκο είναι ! Ζεις στιγμές που τις περισσότερες δεν τις θυμάσαι καν . Τρομάζεις όταν δεις τι πραγματικά έχει συμβεί . Μια λήθη δε σημαίνει απαραίτητα ότι δε επισκέπτεσαι τα κενά του μυαλού σου . Το θέμα είναι αλλότροπο και ίσως πολλές φορές επικίνδυνο όταν αποφασίσεις να θυμηθείς , να αναμοχλεύσεις τις θύμισες , να το κλείσεις σε ένα κουτί , να το μαζέψεις και να το χαρίσεις στον άνθρωπό σου , σ'αυτόν που πιστεύεις ότι σε αγαπά . Είτε ανήκει στον φιλικό σου κύκλο , είτε στον οικογενειακό σου , είτε στους εραστές σου .

"Δείξε μου την πίσω φάτσα σου , αυτή που κρύβεις "
Πες το μαλάκα , δεν είναι ντροπή η αλήθεια .
Ντροπή είναι οι ψεύτικες υποσχέσεις και οι δικαιολογίες ."
Και δε μιλάω σε όλους εσάς ! Ούτε στο Λευτέρη . Στον εαυτό μου μιλάω ο Μαλάκας



Φτιάχνουμε στη μοκέτα πάνω στο πάτωμα ένα Χριστουγεννιάτικο δένδρο με τα κουτάκια μπύρας κι ευχόμαστε "καλή Χρονιά "ο ένας στον άλλο . Τι κουλό είναι πάλι αυτό ; Δε θυμάμαι πως σκεφτήκαμε αυτή τη μαλακία ! Τραβάμε και φωτογραφία .

TRITH     28 - 04 - 2015  ( 10η Μέρα )

Ώρα 14:30  Εγερτήριο .
Δεν έχω κάτι να γράψω για το τελευταίο βράδυ , τα έχω πει όλα και πραγματικά , δεν έχει ουσία να σας γράψω για την αμηχανία της τελευταίας διανυκτέρευσης .

Καβαλάμε τη μηχανή και ο Φωκάκιος με πηγαίνει στο λιμάνι . Βρίσκουμε ένα παγκάκι μπροστά από τη θάλασσα και βυθιζόμαστε παρέα με τους καφέδες μας στα κρωξίματα των γλάρων που ακολουθούν ένα πλοίο το οποίο αναχωρεί . Δε μιλάμε , δε λέμε τίποτα , έτσι κι αλλιώς τα έχουμε πει όλα , θυμηθήκαμε πως πρωτογνωριστήκαμε 26 χρόνια πριν όταν έπαιζα σαν πιανίστας σε ένα ανταγωνιστικό μαγαζί - Τον "Κούκο" . Λίγες ημέρες έπειτα με πήρε πιανίστα στο Pub Old House όπου και έπαιζα για δυόμιση χρόνια .

Ώρα : 19:30 Γυρίζουμε στο ξενοδοχείο .
Αρχίζουμε από νωρίς αυτό που ξέρουμε και οι δύο να κάνουμε καλά .

ΛΕΥΤΕΡΗΣ                                         ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Μπύρες : 5                                            Μπύρες : 6
Τσιπουράκια : 5                                     Τσιπουράκια : 5
Ουισκάκια : 4
Ούζα : 4

Πίνουμε ότι μας πρέπει . Δεν αντέχω άλλο αυτά τα καλλιστεία της Μπέκρας .

ΤΕΤΑΡΤΗ       29 - 04 -2015

Ώρα 14:30  Εγκαταλείπουμε το δωμάτιο , περιμένω ένα ταξί για να πάει στα ΚΤΕΛ ώστε να γυρίσω στην Αθήνα και ο Λευτέρης να πάει στην Κυλλήνη να πάρει το πλοίο για το νησί του .
Τώρα είναι η ώρα της σύγχυσης , μια πικρή γεύση αισθάνομαι στο στόμα , πρέπει να φύγουμε , από που ; Για που ; Μια περίοδος μάθησης και κατανόησης . Τελειώνει η μάθηση , η κατανόηση όμως όχι ! Δεν υπάρχει αμηχανία  για κάτι μελλοντικό διότι θα υπάρξει σίγουρα κάτι τέτοιο ανάλογο και ίσως καλύτερο . Τα στόρια δεν πρόκειται να πέσουν , ούτε τα παράθυρα θα κλείσουν , 26 χρόνια είναι δύσκολο να γίνουν στάχτη , όση βροχή κι αν πέσει , όσοι κεραυνοί τραγουδήσουν το ατέρμονο ποίημα της μοναξιάς που οι αποστάσεις δεν έχουν καν  δικαίωμα να τo απαγορεύσουν . Έτσι είναι οι φιλίες ! Δύσκολες , μοναδικές και αναντικατάστατες .

Τελειώνει ο χρόνος , θυμάμαι πολλά , άλλα όχι όλα , ο Φωκάκιος μου λέει αυτά και τα δια ταύτα που κρατάει στη μνήμη του , εγώ δε γνωρίζω , Sorry έχω μερικά κενά , παραμένω όμως εραστής της αλήθειας , θα ερευνήσω τις φλέβες μου , εκείνες με το μαύρο μελάνι , ψέματα δε θα πω , αλλά αυτό το ταξίδι ήταν καλύτερο από το προηγούμενο . Έκρυβε καινούργια πράγματα ποτέ ιδωμένα , ποτέ ειπωμένα .

Αυτό το ταξίδι ήταν πιο αληθινό από το προηγούμενο , το πράξαμε σαν ψέμα το ζήσαμε σαν αλήθεια και για αυτό υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας ότι θα το ξανακάνουμε με την επόμενη σκιά που θα πέσει επάνω μας .

Αποχαιρετιζόμαστε με τον Λευτέρη .
Πέρασαν 10 ημέρες .
Το Ταξίδι τέλειωσε . Όλες οι αλήθειες ειπώθηκαν . Όνειρα πλέον κάνω .